İnsanın başından geçen ilki aklının bir kenarında duruyor
Bizim oralarda ozmananlar değil konuşmak yalnız karşı karşıya gelmek sanki mümkün
Değildi abartılı olmasın gerçekden öyleydi karşı cinsden biriyle karşı karşıya gelsen
İnsanın dili tutuluyordu bilmiyorum gizemmi vardı sırmı vardı neydi
İzmir bize en yakın komşu il
O sıralar izmire gittim yorgancı çıraklığına ben öyle temiz öyle pakdımki anlatılmaz
İçim tertemiz bir gün dükkana yorgan karyola örtüsü bakmak için iki kişi geldi
Yani iki kız öteden beriden derken farkına varmadan dost olduk sonraları sık sık
iki günde bir hatda her gün gelip gitmeye başladılar oturuyorduk kanepede
Bazen hiç konuşmadan saatler geçiyor farkına varmadan akşam oluyordu
Ben ilk kez karşı cinsden biriyle karşı karşıya duruyordum gittikden sonra
Dilim açılıyordu Temizdim apakdım sevgiyi bu biliyordum ne güzeldi derken
Yan tarafda kahve vardı hem ünüversitede okuyan hem kahvede garsonluk yapan
Hem hemşerim bir abim vardı böyle olurmu akıl verdi olmaz dedim falan derken
Bir daha geldikleri zaman dediklerini yaptım söyledim arkadaş olmak istediğimi
Ben dedi buraya bunun için gelmiyorum büyü bozulmuşdu yıkıldım
Elimdeki kiprit kutusunun içindeki kipritleri tek tek kırıklamışım farkında olmadan
Kaç saat geçti bilmiyorum öylece oturduk
Sonraları bişey kaybetmemişdik dostluğumuzdan amma benim gözümde bozulmuşduk
Şimdi anlıyorum sevgi öncekiydi
Sonraki başka bişeydi
Yahya sevim .Aydın .