Tatlı acı bir sevgi,

Yüz yılın yarısını geçtim.... arayış içinde değilim, buna halimde yok, kalmadı.
Sonum hayat, sonum sevgi, sonum bir sürü tatlı acı.
Kendimi en büyüğüne teslim ettim, geç olsada... o tatlı acıya...
Evet tatlı acı bir sevgi...
İçinde depremler olan ve olacak bir yaşam önümde, sonbaharın eylül ayında serilmiş alkırmızı bir yol halısı gibi.
Düşe kalka gidiyorum, uzak, uzun bu tatlı acı yolda..
Şikayet bile edemiyorum teslim ettiğim yüreğime... kendimi.
Bazen o kadar acıyorki, yinede şekeri fazla kaçmış çay gibi içiyorum.
Biraz buruk, biraz sert ama şekeri fazla olan bir çay gibi.
Kalemime saldırıyorum arada, karalıyorum, senede birkaç günü paylaşabilmek,
dokunabilmek umuduyla, tatlı acıya...
Hani deniz durulunca, fırtına beklentisine girersin ya, ulan hava bi garip oldu,
kaçayım limana diye düşünürsün ya..
İşte öyle birşey, hefes almanı bile engelleyen tatlı acı bir sevda...