Hoş geldin kızım adın gibi yağdın hayatımıza cennetten
sual edemem, ne gelir elden
söyle ne getirdin bize gelirken?
ben gelene kadar yaşıyormuydunuz dersen... yaşıyorduk...! sayıyorduk seni bilmeden sen bize küçük bir merhaba derken hayat bize yeniden gülümserken daha zor olacağını hatırlatırken ama... bir o kadar da mutlu edeceğini vaad ederken hoş geldin kızım, canım....
o minik ellerinle o tanrısal kokunla en narin bir hırkanın en ufak düğmesi gibi burnunla ve o açmaya çalıştığın boncuk gözlerinle hoş geldin kızım. canım...
bu yaz akşamlarında, kendi halimizde demlenirken annenle sabahlara, sızı verdin ansızın hayatımıza, yürek yarımıza, kızım canım hoş geldin hayatımıza...

ama kızım şunu söylim sana, hayat her zaman benim sana söylediğim gibi değil bunu sakın unutma diceksin baba dur nediyorsun deme bana daha geleli 2 gün olmuş dünyaya sıkma diyorsun belki o melakelerinle ama hayat zor kızım, ama seninle ve annenle hep mutlu olacağız sana söz veriyorum kızım canım...