Bir çok illerimizde vageçilmezimizdir simit .Sokak aralarında köşe başlarında sıkça sesleri

duyulur,taze gevrek simit,simitçi geldiiii simitçiii...

Öğrencilerin bir bardak ayranla ,yada bir bardak çayla öğlen yemeğidir çoğu

zaman,Ülkemize sıkça gelen türistlerde bu güzel çıtır susamlı simite alışmılardır,özellikle

öğrenci turistlerin ellerinde hep rastlar dururum.İstanbul Eminönü simitlerinin tadı

nedense bir başka lezzetedir ,onu hiç anlamış değilim ...

İllerimizde , simitlerin tadı farklı oluyor,kimi tatlımsı ,kimi

tuzsuz ,kimileri de Eminönü simitleri lezzetli mi lezzetli.

Piyer Loti kahvesine giderim ,ara sıra,şiir yazmak için,demli çayla taze simitin de keyfine

doyum olmaz,Eminönü simidinden alırım her gidişte..

Son günlerde her semtte rastladığımız simit evleri var ,ve ben bu simit evlerini çok

beğendiğim gibi,çok ta üzüldüğüm belirtmek isterim,sokak simitçilerimzin ekmekleri

azaldığı için. Sene 1987 soğuk bir kış günüydü ,Küçük yalı semtinde oturan arkadaşıma

çaya gidiyordum hava soğuk mu soğuktu,çayın yanına pastahaneden bir şeyler alıcaktım ,

simitçi sesi duydum ,sokağın köşesine geldim küçük bir çocuk elinde sepetiyle simit

satıyordu,burnu

kızarmış,üstünde yazlık bir mont ,simit satan çocuğa yaklaştım abla kaç tane derken

dudakları morarmış titriyordu,hepsini dedim ,neeeeee hepsi mi ,evet dedim.Soğuktan da

dondum ,kimsede yok sokaklarda satamam sandım ama sen alıyon hepsini. Kaçtane var

13 tane kaldı abla sabah beri on tanesini satmışım hiç ümidim yoktu ya eyvallah abla

dedi .Parayı uzattım üstünü veriyordu ,öğrencimisin oğlum,evet dedi hafta sonları simit

satıyorum ,kalsın para üstü okul harçlığın olur dedim,ya abla ya ;.o sevincini ömür boyu

unutamam.Soğukta vurmuştu gözlerime ,ağlıyormuydum ne...

Ne zaman simitçileri görsem o küçük öğrencinin sevincini anımsarım..!

Bol kazançlar simitçilerimize...
Oya Gedik
1987
Anılardan bir demet...