Soğuk karlı bir gecede arkadaşlarımızdan dönüyorduk .Hava gerçekten çok soğuk,kar yağıyordu yoğun bir şekilde, gece ıssız ortalıktada kimseler görünmüyordu.Yolumuz yokuştu eşimle kolkola ayaklarımız kayarak adım adım yavaş yavaş yürüyorduk Epey yoruyordu bizi bu yürüyüş,derken bir çöp yığını arasında karlar kadar beyaz zavallı görünümlü zayıf çaresiz bir köpek yiyecek bir şeyler arıyordu ama ne yazıkki hiç bir şey bulamıyordu ,birden bizi gördü,sanki bir ümit ışığı görmüş gibi ve koşarak yanımıza geldi.Birden üç bacaklı olduğunu gördüm,bu soğuk kar altında ıssız soğuk gecede yalnız ve açtı ortalıktada açık hiç bir yer yoktı.Ona nasıl yardım edecektik öyle üzüldüm ki,ve beraber epey yürüdük,çarşıya yaklaşmıştık ama birden bizden uzaklaştı parkın yakınlarındaydık onu kaybettikYolumuza biraz sonra bir açık büfe çıktı sanki aç olan bizmişiz gibi çok sevindik hemen ne alabileceksek aldık ve geri döndük.Soğuğun ve karın altında bize refakat eden o beyaz köpeği aradık epey aradık ,bukduk sonra ve aldıklarımızı iştahla yedirdik,yerken hep yüzümüze bakıyordu,öylece doydu karnı ve gene yola kadar bizimle geldi.Üç bacaklı olduğu için hep zıplıyordu garip bir şekilde ve o bir can taşıyordu.Nedendir bilmem hep önüme çıkar benim böyle hayvanlar ve ben ne yapacağımı nasıl yardım edeceğimi şaşırırım.Bu allahın soğuk gecesi bu gece doydu bu hayvan ama yarın kim çıkar karşısına.Benim köpeklerim onbeş sene üç ay yaşadı ama duydum ki sokak köpekleri en fazla beş yıl yaşarmış.Allahım sokak hayvanlarına ne olur yardım et.Sizlerle paylaşmakistedim.,dilerim herkes hayvanları birazcık sevsin.Duygularımı hayvan severlerle paylaşmak istedim.Sevgilerimle