Bu gece yalnızlık hissi ve ayrılık hasretiyle gözyaşlarına boğulmuş uyumaya çalışırken , bir güzel koku geldi burnuma, yarin kokusu daha odaya girmeden doldurmuştu odanın içini.. gözlerim parladı.. görmesin diye gözyaşlarımı silmeye çalışsamda başaramadım , hüzün gözyaşlarım sevinç gözyaşlarıma dönmüştü bile .. Yanıma geldi muhteşem endamıyla , diz çöküverdi başucuma . Başımı dizine aldı narin elleriyle , güzel gözleri bana bakıyordu ya ,dünyanın en mutlu insanı bendim o ara ..

Kibar dudakları ile tane tane konuşmaya başladı " Burdayım işte, yanındayım canındayım. Ne bu keder,ne bu dertler , sil gözyaşlarını, bilmiyormusun sen ağladığın zaman ben ağlarım , sen yandığın zaman ben kül olurum. Ben senin canın ,sen benim canımsın, kendinden ayrı görme beni, sen bensin ben senim, herşey güzel olacak ,hadi gözlerin gülsün ,gülmeni özledim" dedi tebessümlerin en güzelini ederek. Gözlerine bakmaktan kendimi alamamış, ufacık bir kelam edememiştim. Huzur buydu işte ,Hangi değer bunu bana bu mutluluğu sağlayabilirdi.

Her gecem yıllar kadar uzun gelirken, bu gün güneş doğmasın diye dua ediyordum. O an sevgilinin gözlerinde kaybolmak istedim ,istedimki bu an ya hiç bitmesin , yada yaşadığım son an olsun ... Rüya hayal yada gerçek ,adı ne olursa olsun ,sanırım dünyada yaşadığım en tatlı anlardan biriydi. Gözlerimden anlamıştı ne demek istediğimi ,oda bana gözleriyle cevap verdi ve en çok duymayı ve söylemeyi sevdiğim iki kelimeyi şafağa kadar söyledi.. "Seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum" ...

(murat)