Çok kırılgan bir gün yaşıyorum...Ne kötü insanın sevdiğinden yara alması...Seni hiç tanımadığı halde tanıyormuş gibi senoryalar üretip,verdiği rolde en çok kendisinin inanarak oynaması..!!!Kenarda durup izlemeye çalışıyorsun..Şaşkın kırık ve daha çok yıkılmış...Sana öyle mi gözüküyorum...?Alllahım ne acı...!!!Artık ne yapacam bilemiyorum...?Kendini büyük,mağrur,akıllı göstermeye çalışırken,olmayan ben ayaklar altında...Ne gerek var diyorum ne gerek var...İnsanlar konuşarak anlaşır...Hakeret ederek değil bile diyemiyorsun ..Susuyorsun sadece..Kabulllen me suskunluğu değil bu...Yıkılmışlığın vermiş olduğu çığlık....Çok basitti yapacağın...Sadece git demek!!!Bu kadarına gerek yoktu insan sıfatı altında ki kişi gerek yoktu...Geldiğim gibi gitmesinide bilirdim...Ama sen geldiğim gibi hiç değilsin...Zaten bana gitmek düşüyordu...Tut bu sözlerimi aklında...Yaptıkların ve söylediklerin sadece korkaklık....Beni bir nokta gibi küçük ve değersiz bıraktın zannediyorsun..Ama ben en anlamlı ve engüzel cümlelerin sonuna koyulmuşum..Farkında bile değilsin.

Bazı duygulara tercüman olmuşsun biliyormusun şair. Ama bazen kalpler öyle kırılırki, insan ne yapacağını bilemez. Yanlış olduğunu bile bie saldırır. Bir sürü şair görüyorum böyle. Ama sevmediklerinden veya nefret ettiklerinden olduğuna inanmıyorum. Sadece SAHTE SEVGİLERİN, SEBEPSİZ GİDİŞLERİ OLURYA işte bu sebepsiz gidişlere isyan ediyor çoğu. BAzende gelinenler geldiklerini bulamıyor. Herhalde gidilenlerin beklentisi yanlış. güzel yazınızı kutlarım.Saygılar

...alelacele çıkıyorum sanki biri bekliyor veya yetişmek üzere olacağım bir sözüm varmış gibi nasıl da her şeyi eksiksiz yapıyorum her zaman bir şeyler unutur çıkmışken kaç kez geri dönen biri olarak hiç bir şeyi unutmadığımı hayretle görüyorum sık sık saatime bakıyor geciken otobüse minibüse öfkeler yağdırıyorum oysa hiç bir planım yok birine de söz vermedim herhangi bir yere yetişmek gibi hiç bir derdim de yok kurguladığım sevgiliye gecikmemden ötürü özür dileyen telefon bile açtığımı ( yani cep.ile konuşuyor gibi yapmak ) telefonda kısa nazik bir kavgayı da ihmal etmeyişim bir sonraki durağa yürrümeye karar verip beni bekleyen hayali sevgiliye söyleyeceğim ilk sözlerin neler olabileceğini seçiyordum ama bir türlü isminin ne olması gerektiğinde kendimle çatışmaya girdim ah hiç kolay değilmiş seveceğim insanın ya da beni sevecek sevgilinin adı ne olmalıydı sonunda bir isim bulmalıydım nihayet onun adına ayben dedim...................
...yazınız hoş güzeldi benzer yazıları ben de sık sık yazarım geçmişte yazdıklarımdan bir kaç satır ekledim okumaya devam edeceğim lütfen devam edin siz de..

içerisinde çok anlamlar taşıyan yanılmışlıktan ziyade yanılmamışlığın gerçeğini anlatan düşündürücü bir yazı.Kutlarım.saygılar.