ŞİMDİ ANLIYORUM,
ANLAMANIN NE SANCILI BİR HASTALIK OLDUĞUNU...

SUSUYORUM VE SUSKUNLUĞUM ÇOK ŞEYİ ANLATMAYA DENK DÜŞÜYOR..
BAZEN KUSMAK İSTİYORUM BÜTÜN KÖTÜ DÜŞÜNCELERİ,
PARMAK TAKIYORUM , TIK YOK..
KÖTÜLÜKLER NE KADAR DA SERT YAPIYOR İNSANI...
DİMDİK DURUYORSUN, TAŞ GİBİ,
HİÇ BİR ŞEYİN YUMUŞATAMADIĞI KALBİMİ BİR ÇÖPLÜĞE ATIP GİDESİM GELİYOR!..

KAZANÇ UĞRUNA VERDİĞİM KAYIPLAR,
BİR TOPLU İĞNE HATTA BİNLERCE TOPLU İĞNE GİBİ BÜTÜN VÜCUDUMA SAPLANIYOR,
ÖYLE KATILAŞMIŞ Kİ RUHUM,
NE BİR DAMLA GÖZYAŞI,
NE DE KAN AKMIYOR!..

YILLARIN İÇİNDE KABOLMAK, YANİ ZAMANDA,
ONA YETİŞMEYE ÇALIŞIRKEN DÜŞMEK VE YARALANMAK,
VE BİR DAHA HİÇ ESKİSİ GİBİ OLAMAMAK..

İNSANIN BEYNİ VE KALBİ BU KADAR BİRBİRİNE ZIT VE DÜŞMAN OLURSA EĞER,
HANGİSİNE KULAK VERECEĞİNİ ŞAŞIRIRSIN,
AFALLARSIN, TÖKEZLERSİN,
DÜŞMELER, DÜŞÜŞLER BAŞLAR,

İÇİME İŞLEYEN BİR ŞEY VAR,
İÇİME EN İÇİME İŞLEYEN,
BENİ DİŞLEYEN BİR ŞEY
KAÇIP GİZ OLSAM, SUS OLSAM PUS OLSAM
İÇİMDEKİ SES HİÇ SUSMUYOR VE HİÇ, HİÇ YOK OLMUYOR O KAHROLASI ŞEY...

VE

YALANLAR
HEP BURDALAR
YOK DESEN DE
HEP BURDALAR....