[ i BİRGÜN ANLARSINIZ
Öyle yanılgılarımız vardır ki kendinizle bir gördüğünüz,candan sevdiğiniz,özlediğiniz,sizi tüm gerçekliğiyle tanıdığını ve sevdiğini zannet iğiniz yakınınızda olan ama hiç yakın olmayan dostum dedikleriniz vardır, gözleri ele verir aslında hiçte samimi olmadıklarını işte o an dünya kararır hiç güneş doğmayacak sanırsınız.
Benim korkum hiç anlaşılmadan ölmek sadece…
Bir gün anlarsınız ne kadar da sıkıcı olduğunuzu,her seferinde avutulduğunuzu,bir türlü anlatamazsınız avutulmadan,kırılmadan gerçeklerle yüzleşmek istediğinizi,gerçekleri ince alaylarla değil,gülen gözlerle,iyi kadar kötüyü de söyleyen ama hissettirdiği yanlışlarımızdan kurtulmamızı istemesi olan bir ifadeyle öğrenmek istediğinizi…
Ve bir günün ardında bakarsınız ki elinizde bir tek kendiniz varsınız…
Asıl olanın dostum diye güçsüzlüğünüzü değil,dostum değil diye güçlülüğünüzü göstermeniz gerektiğidir, geçte olsa anlarsınız gerçeği.Çünkü gerçek dost her iki halde de sizin yanınızda olandır.Güçsüzlüğünüzde size anlaşılmadığınızı mimiklerle değil,aynı umursamaz sözlerle tekrarları yaşatan değil gerçeklerinizi anladığı gibi ama dostça tüm gerçek yüzüyle anlatan dostunuzdur.
Yanınızda iken yalnızlığı ve tereddüdü yaşatan zaten dostunuz olmamıştır.
Her şeyin ilacı olan bazen de gerçekleri net olarak gösteren zamandan öğrendiğim;dostun olması için” beni her şeyimle gizlim olmayacak şekilde tüm şeffaflığımla anlatayım” diye uğraşırsanız güçsüzlüğünüzden başka bir şey ispatlamazsınız.
Bunları öğrendim dostluk adına, her zaman gizliniz olmalı, herkesten dost olmayacağını biliyorum artık,dost arayarak değil kalbinizdeki ışığı ve anlayışı kavrayan sizin yaşadıklarınıza çok yakın olan ve siz uğraşmadan sizi bulan,siz nasıl anlatırsanız anlatın gerçekliğiyle anlayabilen ve kesinlikle anlayışlı olan insanlar gerçek dosttur…
Bazen de insanların kendi sakladıkları güçsüz yanlarının karşısındakinde görmeleri o insandan uzaklaşmalarına yada kendi aştıkları yanlarını bir başkasında görünce alay etmelerine yada sinirlenmelerine neden olabiliyor.
İnsanlar birbirini nasıl görürlerse görsünler herkes yaşayabildiği kadar ve kaderi kadar yaşayabiliyor hayatı,bir insanın diğerini küçümsemesi yada tam olarak anlaması mümkün değil zaten, her kötü gördüğümüz hareketin doğruluk yanı var sahibine göre,her şeyi ve herkesi anlamak olanaksız,her hareket birilerine göre doğru yada yanlış,bunu çözmektense herkes karşısındakinin yerine koysa kendini anlar o insanında doğruları olduğunu.
Dostluk bir günde yok olabileceği gibi bir günde var olmuyor,anlayış,tevazu,emek,saygı,sevgi ister dostluk.Hiç kimse kendi anladığımız gibi değil,kendi anlattığı gibidir,anlatamadığında bir köşeye atılmayı hiç kimse hakketmez,herkesin doğru ve yanlışları vardır kafamızdakilerle yargılamak sadece soğukluğun,anlayışsızlığın temsilidir.
Bencelerle ve yaşamımın kattığıyla söyleyeceğim son söz “anlayış,tevazu,sevgi saygı ve emek dostluğun başlangıcı,devamı ve sonsuzluğudur”.


talik ]