Yok arkadaş bir daha öyle delice sevmek. O’nun yokluğunda bitip, tükenmek.
Aşklarımda en çok seven taraf hep bendim. Ayrılık vakti en çok üzülen de ben.

Benim sevdiğim kadar beni seven hiç olmadı. Olsa da ömrü olmadı.
Kahretsin! Duygusal bir insanım ben. Sevdim mi tüm yüreğimle, kaybettim mi, her şeyini kaybedenlerden.

Çok ayrılıklar yaşadım. Çokta acılar..Ama, aşksız hiç olmadım. Olamadım..

Ne zaman aşk oldu hayatımda, bahar oldu. Dağa, taşa, düşmana selam oldu.
Ne zaman eksik oldum aşktan, işte o zaman her şey uzaklaştı güzel anlamından.

Lakin, öğrendim artık aşklardan az hasarla ayrılmayı.

Kimseye öyle çok kapılmayacaksın. Kimseye ihtirasla tutulmayacaksın. O’nun sendeki değerinin, senin sevginin büyüklüğünden ileri geldiğini hep bileceksin.

Onu, seni sevdiği kadar seveceksin. Ne bir sıfır önde, ne bir sıfır geride. Berabere kalacaksın. Bitse de telef olmayacaksın “Hep ben verdim” demeyeceksin.

Birde, aşkın doruğundayken, ansızın gelen terk edilişlere hazırlıklı olacaksın. Yıkılmayacaksın… Düşmeyeceksin... Başın dik duracaksın. O’na, onsuz da olabildiğini göstereceksin. Ağlamak istiyorsan da ona göstermeden için için ağlayacaksın. Dumansız yanacaksın.

Sevdiğine, sevdiğini öyle çağlar sular gibi de akıtmayacaksın. Yavaş, yavaş, o susadıkça.
Çok cephanenin, az cephaneden daha etkisiz olmasını engelleyeceksin. Gevezelik yapmaya gerek yok. Az olan daha kıymetliymiş.

Fakat, ne olursa olsun severken de onu adam gibi seveceksin. Sevginde yalana, abartıya yer vermeyeceksin. O’nun sana emanet edilmiş en kutsal varlık( bir ana, tarifsiz duyguların kaynağı olan bir sevgili, ve en vefakar dost) olduğunu hiç ama hiç unutmayacaksın.

O’na öyle şişirme yaldızlı boş laflar dökmeyeceksin. Gönül bağından kopardığın samimi bir gülle, gönlünü hoş etmesini bileceksin.

Sürekli maymunluk yapıp onu güldürmenin yanında, ara sıra da maço olacaksın.
Sert bir bakışınla, sıkı bir kavrayışınla ona kadınlığını hissettireceksin. “Aradığım erkek işte sensin” dedirteceksin. O’nu kendine çelik halatlarla ekleyeceksin.

Bir zaman sonra, olurda halatlar eskiyip kopmaya başladı mı, birkaç kaynak yapacaksın.
Onlarda çare olmazsa, halatları sen saygıyla, anlayışla çözeceksin.

Benden kopma diye dayatmayacaksın .O giderken arkasından “Gitme” diye asla yalvarmayacaksın. O’na düşkünlüğünün ya da, onsuz hayatta, tek kalmanın korkusunu yaşamayacaksın. Bunların tek nedeninin sadece alışkanlık olduğunu, başka birini sevdiğinde daha iyi anlayacaksın.

Gönül işleri, iki razı gönülle güzel olurmuş, bunu hatırdan hiç çıkarmayacaksın.
Ve ondan ayrılsan bile, gururunu kurtarma niyetine ardından asla, kötü söz etmeyeceksin.
Eğer söz edeceksen de, “Hakkım Helal Olsun” diyeceksin.