Yalnızlık bu olsa gerek
Sevdiklerini teker teker kaybetmek
Odanın içinde sabahtan akşama kadar
Hayaller kurmak
Aramak özlediklerini
Kalmak şu dünya da yapayalnız
Kaybettiğin düşlerin peşine düşmek
Pes ettiğin duygulara yenilmeden hayatı başa sarmak
Yeniden yılmadan yeniden
Sıcacık gözler aramak umutsuzluk yollarında kaybetmek anılarını
Sorumsuzca aramak yarınlarını
Anmak eskileri
Kalbine sığdıramadıklarını taşırmak gözlerinden
Ruhunun isyanını akıtmak gözyaşlarınla
İfade edemediklerini buğulu gözlerinde anlatmak istemek
Susmak
Yapmadığın şeylerin cezasını çekmek……
Susmak………..
Ve kaybetmek içine tükürdüğüm şu kahrolası hayata
Korkmak yaşamaktan
Her adımını saymaktan
Bıkmak tekrarlardan başa sarmalardan………..
Bilmek umutlarını yeşertmek için
Korku karanlığından arınmak zorunda olduğunu
Umut etmek için düşlerinin peşinden inadına koşmayı
Bilmek her bildiğinin doğru olmadığını
Ve sevmek için bir neden aramamayı
Korkmak kaybettiğinde inadına tutunmak yaşama
Sımsıkı sarılmak beklide
Korkma yaşamaktan sevincim korkma
Hayat senin bunu sakın unutma ………….