Yok untmak imkansız seni. Bana sevgiyle bakan yosun yeşili gözlerini. Aşkım diyen dudaklarını, sesini, yüzünü...
Sevda denilen şey buymuş. Yıllar geçsede unutamamkmış yürek yangınını, söndürememekmiş sevda ateşini. Her gün yanmakmış yokluğunda. Gördüğün her kişide ondan bir parça bulmakmış.
Yıllar geçsede yıllarca görmesen de, sesini duymasanda o seni terk edip gitmiş olsa sevmekten vazgeçememekmiş.
Her gün lanetler edersin ono ve onu seven yüreğine. Seni unuttuğunu bilirsin, başka aşklara yelken açtığını hissedersin ve acılar içinde kıvranırsın ama ağlayamaz gözlerinden yaşlar düşüremezsin. Bilirsin ki düşen her gözyaşında katmerlenecektir geçmeyesi sevdan. Ama sen unutmak istemezsin ve bu yüzden ağlamak istersin gelmez gözyaşları...
Vazgeçilmezin olmuştur sevdan yürek yangının...
Ve yürek yangını, karşılıksız sevdan tüm benliğin olmuştur .....
SEVDASIZ YAŞAMAK MI DAHA İYİ YOKSA KARŞILKSIZ SEVDA İLE YARIM YAŞAMAK MI?