Bilirsiniz bu özlemi, sevdiqini özLemekten daha çok can yakar seni seviyorum demeyi özLemek …
Aklınıza qeldikçe bu sözckler, dilinizin ucuna takılır ve sonu huzursuz bir sessizliktir…
Bu sessizlikler eksik bir sevqiyle birikir içinizde. Tüketilmiş bi sevda vardır ellerinizde birisi veya birileri tüketmiştir sevdanızı.
Ve siz hep aynı soruları soruyosunuzdur kendinize’’ sevdalar tükenirmi? Aşk eksilirmi? Bilemezsiniz eksilen aşk deqil sizsinizdir qidenin ardından. Sevdiqinizi söylemedikçe eksilirsiniz. Sevdiqinizin yokluquna seni seviyorum dememenin acısına uyanırsınız herqün.
giden qitmiştir ama hesabı verilmemiştirsevdanın. Birileri sevdanızı tüketmiştir. Sevdanızda sizi. Sanki sevdiqinize bir kez daha seni seviyorum diyebilseniz qeri dönecektir . bak sevdan ellerimde onu hiç bırakmadım diyecektir sevdiqiniz. yanlızlıqınızın avuntusudur bu….ama bir kez daha seni seviyorum diyemezsiniz. Sevdanız artık sessizliqinizdir. Sessizliqinizde eksilrsiniz. Ve sorularınıza bir yenisi daha eklenir. ‘ sevda eksiltirmi insanları?’’
gidenin bir qün qeri dönmesinden tekrar size seni seviyorum demesinden korkarsınız. Öyle çok acımıştırki içiniz. Sessizliqiniz üzerinize öyle çok sinmiştirki sevdiqinizin dönmesini istesenizde korkarsınız.
Çünkü siz artık siz deqilsinizidr. İçinde ‘’seni seviyorumlar biriktirmiş, bedenindeki dokunuşları qözyaşlarıyla yıkamaya çalışmışyaraları kanamasın diye birilerine sarılamayan birisinizdir artık… basit iki szcüktür ‘’ seni seviyorum.. ama bu sözcükleri söyleyemedikçe kendinizden uzaklaşmışsınızdır..
Sevdaların tükeneceqini, aşkların eksileceqini kabullenmişsinizdir..
Sözcükler anlamını yitirdiqinde yaşamında anlamını yitirdiqini sonradan fark edersiniz. Ve sevdiqinizin qiderken hayatınıza anlam katan sözcükleride qötürüdüqünü seni seviyorum demeyi özlemeye başladıqınızda anlarsınız..!