HAYALET



Nasıl her şey bu hale geldi çözemiyorum, sanki yıllardır hayatımdasın ve bilmediğim bir şekilde bütün hücrelerime yayılmışsın. Kendime bile şaşırıyorum nasıl olurda tanımadığın birine bu kadar güvenebilmek, benimseye bilmek düşündüğünde olması imkansız gelen her şey aksini gösteriyor bana. Henüz çayı kaç şekerli içtiğini bilmeyecek kadar az tanıyorum fakat bu ne aramızı açtı ne de çok yakınlaştırdı. İki sene oldu ama gerçek yada rüya olduğunu ayırt edemiyorum. Bazen konuştuklarımızı çok sindiriyorum bazende hadi kızım kandırma kendini siz sadece bir birini tanımayan iki yabancısınız diyorum. Ama farkına vardım ki bir şekilde hayatıma yerleşmişsin. Korkularımıda beraberinde yerleştirmişsin. Alıştım ben sana ya gidersin korkusuyla. Beni bırakıp gitmeni kabullenemem yapamam. Sanki sen özelsin bana ayrı bir huzur kaynağın var sebebini bilmediğim bir huzurun var senle konuşurken sakinleşiyorum bir şekilde nasıl anlatabilirim ki, tarifi mümkün olmayan bir duygu tıpkı büyü gibi sahici, rüya gibi sahte. Evet sanırım sen kavramı olmayan hiçbir zamanda ne olduğunu bilmeyeceğim bişeysin. Ama mutlu oluyorum bazen kıskanıyorum kendi kendime seni. Kıskanırım tabiy ki sen benim huzurumsun. Biliyorum bu kıskanmak seninde hoşuna gidiyor bazen J Sen askere gidincede çok üzüldüm. Keşke burada yapsaydın askerliğini ne güzel olurdu. Her hafta sonu beraber olurduk tamam izne her hafta çıkamasanda ben gelirdim yanında anlatırdın aileni özlediğini gelecek planlarını uzun uzun konuşurduk. Baktık cümlerler bitti. Susar beraber hayatı izlerdik. Ama hep beraber olurduk, merak ettiğimde seni uzaktanda olsa görürdüm. Hafta sonları sinemaya giderdik bazen korku bazen komedi filmlere giderdik. Korkunca ben sana tutunurdum, gülerken sen bana bakardın. Birlikte fotoğraflar çekinir özlediğimizde bakardık. Ben hergün seni görmesemde sana kısa küçük notlar yazar bırakırdım askeriyeye, bazende uzun uzun mektuplar yazardım. Sen kimi zaman yorgun bir şekilde yatağına uzanırken uyurdun, kimi zamanda bugün ne yazdığımı merak eder ve heyecanlı ilk mektubu okuyor gibi aynı hevesle okurdun. Ama en sonunda senin bitmesini beklediğin askerlik benimse beklemediğim ayrılık gelirdi. Sen sevdiklerine kavuşurken bense en güzel arkadaşlığımı yolcu ederdim seninle. İşte böyle hayaller kurduracak kadar yerleştin hayatıma ve sonunda bırakıp gidecek kadar uzak durdun. Mesafeler sadece yollar bitanem sen aslında en yakınımdasın. Başucumda…