Ve bugün de...

Zaman mı bizimle, biz mi zamanla yarışıyoruz belli değil. Akrep ve yelkovan misali düşüyoruz yollara.Her adımda soluklanmak için tutunuyoruz birbirimize ama sonu yine de hep aynı. Ben geride bıraktıklarımı ararken, hayatın gerçeği zamanında yaşamam gerekenleri alıyor elimden. Haber bile vermeden .

Bir şeylere geç kalmak kaybetmek anlamına mı geliyor .Yaşamadan bilemeyeceğimiz bir soru sanırım.

Sen...

Şiirlerimin sahidi , yüreğime sığdıramadığım aşkımın sahibi nerdesin...Hangi denizin dalgası aldı seni, hangi rüzgar bıraktı bilinmeze söylesene.

B u gün senin doğum günün ve ben bizsizliğin kadehlerine sızmış bir sarhoşum. Bugün senin doğum günün ve sesinde biriken özlemi duymak yeterli gelmeli bana.Oysa ki gece gözlerine hasret doğmalıyım her güne.Umutlarım sabır taşı ile aklanmış birer köle misali. Ne senli günlere adım atabiliyorum nede sensizliği gururuma yedirip vazgeçebiliyorum. Çıkmaz bir yolun başında çaresizliğimle burun buruna savaşıyorum anlayacağın.

Her gün biraz daha sana çoğalırken birikmiş bütün hayallerim düşüyor gözlerimin önüme . Yataklık yapan gönlüm artık kendini taşıyamaz halde. Payına hep hasret düşmüş, ne kadar gerçeğini gördü o kadar yalanını sindirmiş içine. Olacaklardan habersiz bir gün, hadi bugün de deyip geçirdiği zamanlar hesap sormaya başlamış.

Bir gönül davasıdır bu yere göğe sığmayan.Bir sevdalının çığlıklarıdır avuçlarımıza düşen dua misali. Bugün İstanbul’un yarısı hüzün.Geceden kalma ağlamaklı gözlerim tek değil biliyorum.Yastığıma düşen her özlem tanesi sızdı içimin içine. Hayalini kurduğum her gerçeğim pembeye boyandı yine. Ben bir kez daha dediğim andan beri hala hasretinle güne gün eklemekteyim.


Nefesini odamda bırakıp
Sensizliğin karasıyla düşüyorum yollara

Yokluğumda sakın üşüme
Sakın rüzgar ısırmasın tenine
Yaş değmesin gece gözlerine
Olur mu?
Savrulmasın esmer tenin bilinmeze

ben sevdim mi gök bilir,
güneş kıskanır yıldız düşerdi.
ben sevdim mi deniz bilir,
bulutlar yarışır toprak susardı.

Ve artık kaçtıklarımla yüzleşme zamanı....

Galiba’larım keşke’lerimle bir bütün şimdi . Çelme takan gülüşlerine kandım sanırım. Hadi artık tut ellerimden, ilklerin utangaçlığı değsin tenimize.Sabır taşlarımız huzura ersin çatlamak yerine. Hadi bir kez daha kör ve sağır geleceğe sesimizi duyuralım. Adımlarımızın yolunu açalım ve koşalım.


Islak sokakların örtüsü, bulutlar geçiyor içimden
Sen gibi dokunup kaçıyor birden
Aklıma düşüyorsun her seferinde
Üşüyorum,
Yoruluyorum ...
Sensizlik bende bir gece yarısı
Ve hiç gündüzü görmüyorum .


Ömrümün dualarında payıma düşen sevgili.... Dünlerimin pişmanlıkları ayak bağı olmadan , yarınların bilinmezi nefesini katmadan gel.Bugün bir ömür daha biçilecek senin adına yap seçimlerini .


"Tebessümlerden bir çatı , sevgiden bir barınak yetecektir bize."

Birlikteliğimize düşen hakkımızı yaşamak adına nice yaşlara....


08/01/2010
11;11
Emine