0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2697
Okunma
--Neden yazıyorsun?
Tanrı, kalemime karamsar bir mürekkebi doldurdu ve yaz dedi(!) tek tabanca, yaz oğlum, yaz yorgunum, yaz biçare kulum… Aslına bakarsan utanıyorum yazmaktan. Utanıyorum! Kendimi küçük bir orospu gibi hissediyorum. Boğazına kadar günaha batmış, umutsuzluk bir nehrin yatağından ta içine kadar taşmış, küçük bir fahişe. Her gelen ayrılık bir parça sperm bırakmış. Her sperm hücresi döllenmiş de yüreğimde, yeni gamlara gebe.
—Ee sonra ne oldu? Nerede o kadar veled-i zina?
Kimisini gözyaşımda boğdum, kimisini azad ettim, kıyamadıklarım var mesela… Onları da çok kez satırlarımın arasında saklıyorum, saklıyorum ki kimseler bulamasın ya da bir cinnet anımda onları da zayi makamına hediye vermeyeyim.
