Zaman zaman, yaşamımız süresince neler yaptığımızı, neler öğrendiğimizi, geride neler bıraktığımızı gözden geçiririz. Yaşama bakış açımızı değerlendiririz. Çevremize yararlı olup olmadığımızı, zamanımızı iyi kullanıp kullanmadığımızı düşünürüz. Sürekli yeni atılımlar, yeni umutlar, kısaca yenilikler içinde olmak isteriz. Yaşanan her süreç yeni başarılar, yeni buluşlar, her alanda yeni ilerlemelerle zenginleşir.

Bizim de bu hızlı gidişe ayak uydurmamız, zamanı iyi kullanıp daha çok çalışarak, daha başarılar edinip, geriye kalıcı izler bırakmamız gerekir diye düşünüyorum, ancak zaman zaman özveri ve coşku ile çalışanlarımızdan da ne yazık ki rahatsız olanlarda vardır. Aramızda kendine olan özgüvenini kaybeden, başkalarının başarılarına tahammülü olmayan, yüreklendirmek yerine rahatsız olan, kıskanç yapısı ile bir adım ileri gidemeyenlerde vardır. İşte bu kişiler ne yazık ki yaşamları boyunca yalnız kalmaya mahkûmdur. Sevgiyi tanıyamaz, özümseyemez, dost edinemez ve kendi kabuklarına çekilerek yaşamdan zevk alamazlar. Üstelik hem kendisi hem de çevresi mutsuzdur. Gözlerini hırs bürümüştür, çıkarları uğruna en yakın dostunu kaybetmeyi göze alacak kadar aciz ve zavallıdırlar. Başaramayacaklarını bildikleri halde sadece kıskançlık uğruna zor işlere talip olmaya kalkarlar. İşte böyle olunca da hem kendilerine hem de çevreye yararlı olamazlar.

Oysa yüreğimizde kin, nefret ve kıskançlık duyguları barındırmayıp, yaşama olumlu ve gülen yüzlerle, sevgi ile bakarsak eğer, önümüzde geçen her süreç, soluk aldığımız her dakika, yaşamımız çok daha başarılı ve mutluluklarla dolu geçer diyorum. Hayatın fani olduğunu da düşünürsek eğer geride gülümseyen yüzlere el sallayarak şu yalan dünyadan göç etmek kadar güzel daha ne olabilir ki. İşte geldik ve bir gün aniden gideceğiz. Geride sevgi dolu yürekler bırakmayı başaranlara ne mutlu. Ne mutludur sevgi dolu anılar bırakıp sevgi ile ve hatırlanmak. İşte o zaman bu dünyada bedeniniz solsa da, sizi seven yüreklerde her zaman tomurcuk açan çiçekler taze kalacak ve sizler yok olduğunuzda, adınız anıldığında buğulu gözlerde sevgi dolu çiy taneleri bırakacaksınız.

Hayatımız derin izler bırakan acı ve tatlı anılarla gelip geçer. Öyle ki bazen aradan yıllar geçse bile o anılar asla hayalimizden silinemez. Öyle anılar vardır ki “iyi ki o anı yaşamışım, iyi ki o güzelliği paylaşmışım” diye düşünürüz; ya da “ keşke o anı yaşamasaydım, keşke şunu yapmasaydım” deriz. Çünkü bence yaşanan o güzelliklerin asla tekrarı olmadığı gibi keşke dediğimiz pişmanlıklarında dönüşü zordur. O nedenle yaşamımız boyunca çevremize güzel bakarsak, güzel görürüz her şeyi. Tüm sevdiklerimize ve çevremize karşı pozitif bakıp görülmeyen güzellikleri keşfetmeliyiz diyorum.

Yaşama bakış açımızdan başka ayrıca zaman zaman gelecek çizgisi, kaygısı da yaşarız. Bence geleceğimizin çizgisi de kendi elimizdedir. Bunun için ise zamanı iyi değerlendirip boş işlerle zaman öldürmek yerine ilkeli ve kararlı olup hedeflerimize ulaşmak için çok çalışmak, inadına çalışmak gerekir. Her ne kadar Ülkemizde başarı sadece erkeklerden beklense de kadın başarısını halen toplum olarak kimse kabullenmese de pes etmeyip cinsiyet ayırımı olmaksızın her işte, her alanda her konuda Ülkemiz ve toplumumuz için özveri ve coşku ile çalışıp kalıcı eserler bırakıp başarılarımızla anılmalıyız diyorum ve ,

Yaşama bakışınızın her zaman güzel olmasını, gelecek çizginizin ise bir güneş ışığı gibi aydınlık olmasını temenni ediyorum

2010 yılı tüm dünyaya sevgi, sağlık, mutluluk, barış ve başarı getirsin

SABİHA SERİN