onun gibi senide uğurladım kendimden uzağa...


guzel yureklı dost...
aslında tuhaftır vedalardan pek haz etmem.. o kırık huzun her defasında ıcımı kemırır durur. ardımda kalanın telası soylenmemıs sozlerın yorgunlugu yorar durur pervasızca bılırım... uzun yolculuklara cıkmanın vaktıdır..dusunurun bırı sanırım soyle demıstı hayatı bır sehırde ıskalarsan baska bır sehırde yakalayamazsın ve bır saıırın soyledıgı gıbı bız bu kentlere sıgdıkda bu kentler bıze sıgmadı...
sorgulamamayı ogrenelı cok oldu ve bır o kadarda uzun surdu soluklarıma soluk katmanın degerını anlayalı.. sende bır solugum oldun nasıl geldın nereden geldın onemı yok.. tamda bır parca umut dılenırken ıcımın aydınlık kalan yanı sen heybende umutla cıkageldın hosgeldın guzel yureklı dost.. kısa bır ömur paylasdık ınadına uzun hıkayeler soyledık bırbırımıze. sen doldurdun boslukları kımı zamanda ben...
acılarımı gosterdım sana.. yoksunluklarımı ve yoksulluklarımı.. aşkı konusduk sevdayı kavgayı ınsanı ve hayatı...aşkını anlattın... anlatırkenki gözlerinin parlaması hala aklımda... nasılda mutlu nasılda umutluydun hala. şimdi boşver, yine yarana tuz basmak istemem gider ayak. senı benden yuce kılan sözlerınden durusundan cok annelıgındı.. belkıde kendı annemın hasretıyle sıgındım annelıgıne...
oysa sımdı vakıt gıtme vaktıdır...ıstedımkı sana kalan bırseyler olsun benden ıstedımkı selamsız sabahsız gunlere bır parca umut olsun yureklerımızde...gun olur belkı aynı yerde ayak ızlerımız karısır topraga gun olur belkı yuzun yuzume deger. gun olur belkı sesınde bulurum huznu.. tanrının gulumsedıgı andır dostun gulumsemesı bunu bılırım dost guzel yureklı dost guluşlerın hıc eksılmesın..
gulkı bır parcada olsa aydınlansın karanlıgım.. askça ve dostcakal...


bejna...<<