Bir ülkede bi prenses varmış hiç halkla görüşmezmiş. bunun sebebi yıllar önce geçmişte yaşanan bi olaymış.önceden prenses halkını severmiş ve yardım edermiş halkına çok bağlıymış ama halk prensese bir gün ihanet etmiş ve prenses bu ihanetin ardından sarayına çekilmiş ve bi daha halkı ile görüşmemiş ve kendi kendine bi söz vermiş:kimseye güvenmeyeceğine ve iyilik yapmıyacağına .yıllar geçmiş halk prensese yaptıklarından pişman olmuş ve toplanıp sarayın kapısına gelip af dilemek istemişler ama prenses halkına son kez kapıyı açıp şu sözleri sölemiş :Kıymet bilmeyen halkım affetmek Allah’a mahsustur ben bi kulum o affetsin sizi demiş ve kapıları kapamış ve o günden sonra prensesten bidaha haber alınamamış .Bu olay efsane olup dilden dile devam etmiş . Hayat bazen tozlu oldur bu toz bulutunda yanlış yollara sapıp kendimize yabancı olmayalım .