Gecenin gözleri üzerime değmiş kendi karanlığında...
Pişmanlıklar birer birer konmuş avuçlarıma
Kanat çırptıkça hüznün güvercini yaram biraz daha derin kanar olmuş.
Yitirdiklerimde sanki en kaybettiğim sen olmuşsun
Ve seni düşündükçe ben gözyaşına doymuşum.
Derin bir uçurumda ağıt denilmiş sessizliğime...
Ve siyah dokunmuş gökkuşağı rengindeki hayallerime...
Sorar oldum ürkek gidişine
Ben farklı öykülerde okunurken mi geçip gitmiş mutluluğum
Bir daha dönmemek üzere...
Çekip gidenlerimin anıları üstünü örtmüş yalnızlığımın.
Kendimden uzaklaşırken hissizliğime doğru yol almışım
Çaresizliğimde boğulurken ihtimallere dayanan sohbetlerimizi hatırladım...
Tadı damağımda kalan sohbetler...
Sanki koşar adım yaklaşıyorum sensizliğe sevgili...
Suretini bilmediğim bir yalnızlık bu.Hissediyorum...
Kokusunu bilmediğim özlemim oldun.Odamı saran bir hasret...
Kulağıma varan her şarkıda biraz seni gizlemişim biraz da kasvete sarılmışım
Uyuya mı kaldın mutluluğum_?
Ben her sabahı beklerken sen hiç uyanmamak üzere uykuyamı daldın_?
Vakti gelip geçen mutluluğumun yolu düşmez mi bidaha bu yüreğe_?
Dilim sensizliğin duasında gönül ellerini açmış
Gözlerimse cılız bir iç çekişle açılıvermiş
Tüm sözlerim sonu gelmeyecek bir rüyaymış meğer...
Ben ağladıkça yıldızlar eğilsin saçlarına
Seni düşündüğüm her an huzur dizlerine kapansın ki
Mutlu olduğunu bilip biraz daha yaklaşayım en uzağına...
Benim ne halim var ne de gücüm artık.
Sadece dertlerim var..hep sakladığım...
Adını anmadığım mutluluğumsun...erişemediğim bir umutsun...
Biraz umut istiyorum sevdiğim.
Vazgeçişlerin olmadığı bir yeryüzünde...
Belki o zaman geliriz yürek yüreğe
Kimbilir..!