Sen gideli bir hafta oldu bugün yavrum ,zaman durdu yokluğun da ve ben nasıl alışmaya çalışacağım hala bilmiyorum .Keşke beni duyabilsen keşke gene şuh bir eda ile bana koşabilsen ,ama ben biliyorum ve ailece seni nasıl şımartıp mutlu ettiğimizi.Sen minik kız hiç kimse anlamaz ki verdiğin sevgiyi ,o kara gözler her an gözlerimdeydi yavrum benim .ayrılığını kabullenmek zorundayım hayat böyle ....zaman geliyor ve geçiyor bazı şeyleri kaybetmemek bunu hayal bile etmek öylesine olanaksız ki.. ama yürek anlamıyor zorlanıyor.Bak bir hafta geçti ama nasıl bana sor,zaman da öyle akıp geçecek işte her şeye olduğu gibi buna alışılacak .Arkadaşlarım sıkıntıdan kurtuldun dediler.Ama bu benim severek katlandığım bir şeydi .Yılların paylaşımıydı senle hayatımız.İnsanların bu kadar çile çektiği dünyada allah beni affetsin diyorum sana olan ilgimden ve sevgimden dolayı.Ama bu benim elimde olmayan sana olan sevgimdi .Sen elime doğmuştun ve ben sana bir bebek gibi bakmıştım onbeş yılı aşkın bir zaman.Seni korumuş kollamıştım.Ben sende bütün yaşayan varlıkların sevgisini bulmuştum .Şimdi bu sevgi çokluğunu heryerde ve herşeyde arıyacağım .Bu yazıyı okuyanlar şaşıracak ayıplıyacak ama bunun ne olduğunu yaşamadan değrlendirmenin doğru olmadığını biliyorum .tangocum bu sana bir sesleniş sanki duyuyormuşsun gibi...KİM BİLİR Kİ ÖTEKİ ALEMİ .Ama sen hissedersin beni Bugün çektiğin o bir kaç günlük acıyı dindirdiği için allahıma şükrediyorum .Küçükkızım benim senin kim olduğunu bilenler bilirler rahat uyu bebeğim.