Ne anlatayım ki! Sıra dışı bir adam modeli işte. Ama gibi değil; ADAM... Hafiften göbişim var :) Olsun, en azından kel değilim, bir de fodul Çiller’in deyimiyle! Sahnedeki rolümü oynamaya devam. Kendi çapımda şairim, kitabım olmasa da... Çevremdekiler çok söylediler ‘bastır şunları be adam’ diye. İstemedim ben. Duyumsamalarımı, sevgimi, hayallerimi vaktiyle sevdiğime anlatamadıktan sonra , size anlatsam; beni anlasanız ne çıkar? Ego tatmini, hepsi o kadar. Oysa gönül adamıyım ben. Mecnunla Kerem emsalim…

Bekarım. Evlenmedim hiç. (Bu yazıyı kaleme aldığımda hani) Kısmet değilmiş. Sevdim elbette. Bir kadını çok sevdim. Yılımı verdim ona. Koskoca 6 yıl… Ayrılığın ardından, tam 3 yıl sürdü yaralarımı sarmak. Yaraların kapandı mı, acıların dindi mi’ diye sorarsanız; o da bana kalsın! Kader. İnsanlar kendi kaderlerini kendileri yazamıyor… Eğer böyle bir fırsatım olsaydı; bilirdim ben neler yazacağımı!
Oysa her şey olacağına varıyor hayatta. Kader saçlarımızdan sürükleyip çekiyor istediği yöne. İstesek de istemesek de!

Komik, zeki, saygılı, mütevazi, espritüel, neşeli, yerine göre deli yerine göre veli, biraz fazla cazibeli, sabırlı, kimi zaman kederli :( aile kültürü olan, zor beğenen, titiz bir adamım! (Ben demiyorum bunları. Arkadaşlar diiyooor) Sevdiğinde; kalbini yerinden söküp verebilecek kadar Sevdalı ve AŞIK... Yalandan tiksinen, iğrenen...
Yaptığı şeyden korkmayan, korktuğu şeyi yapmayan...
Güney rüzgarlarınca ılık ve çarpıcı... Sıcak insanların diyarından. Güneydenim. Hatta memleketin en güney ucundan. Çiftçi bir dedenin, işçi oğlundan olma, büyük şehirlerin içerisinde dal budak sarmasına rağmen, kökü hala doğduğu toprakların derinliklerinde olan bir garip kişiyim!