Hani bazı zamanlar vardır, kendinizi sonu olmayan yola vurursunuz,yada sonu görüp,son dönemeçten geri dönersiniz.Hayat dediğimiz ,zaman zaman sıkılsakta ,çaresiz yaşamak zorunda olduğumuz zamanlardır onlar.Kiminde mutlu bir sonla devam edersiniz yaşamda,kiminde,zorlu bir savaş vardır son bulamadığınız.Aslında her şeyde sonda kalmışız,ancak yaşarken farkedemediğimiz tüm bitişleri,biraz mola verip ,uzaktan seyre daldığımızda görebiliriz.
Nedenlerse bellidir bitişlerin.Genellikle aynı hataları yapar,inatla aynı çizgide gideriz.Neye ve kime inatdır yaptığımız hiç düşündünüzmü ? Çoğu zaman canımızı yakanlara karşıdır inat.Bazen hayattan intikam almaktır nedeni belirsiz.Yada çevremizdeki baskıya inat yaşadıklarımız.Bilirizki hepsi yanlış...İnat,yalnızca kendimize...zararıda...olmadığını bildiğimiz halde faydasıda.
Bazılarımız,tecrübe edenlere kulak verir.Çoğu zaman,kendimiz tecrübe ederiz.Hangi yol doğrudur, tartışılır elbet.Bilinense,’’Bin nasihattan yeğdir,bir musibet’’.Anlayana...
Hayatsa, en güzel tecrübe edinebildiğimiz bir okul.İşte bu kısır döngüde yol alır ,doğruyu,yanlışa katar,yaşama devam ederiz.Unuttuğumuzsa,bu yol her defasında kısır bir döngü olmak zorunda değildir.Ama bunu düşünmek bile ürkütür nedense !!! Oysaki,çıkmaz dediğimiz yolların bile ,illaki bir çıkışı vardır.Görebilmektir önemli olan.
Her göz, farklı bir pencereye bakar,pencerenin açıldığı alan,gören gözdür.Evet bizler, genellikle sonlara en son dönemeçte yakalamaya çalışan ve yanımızı,yönümüze karıştırdıktan sonra aklı başına gelenlerdeniz.Yani ,yarası hep kanayan yüreklerden.
Bir son dönemeç kaldı,yaşam dediğim yolda...Bu kez temkinliyim,çünkü gönül gözüm kapalı.Dost yüzüm,arkadaş sözüm,yoldaşım ve rehberim.Her zaman ikinci bahar olmaz.Bazen sonbahar daha anlamlı.Ardından gelenle birlikte,mevsimler en tatlı haliyle yürekleri zaten ısıtandır,dost kapısında.
B.KAVAS.