Zaman geçiyor mavi-kara bulutlarıyla üstümüzden her saniye. Bir şeylerin değişmesi umuduyla, gözlerimizi kırpmadan bakıyoruz ufuklara ama o gemi bir türlü gelmiyor kıyılarımıza, ufuklara komşu bile değil hiçbir umut gemi zaten...

Kalemler kısalıyor, silgi tozları gözyaşlarıyla bulamaç ve sayfamız yorgun karalanıp silinmekten. En sevilen şarkılar; görüşmekten bıkılmış ama yine de vazgeçilemeyen bir dost gibi içten ve suratsız. Doğan güneş verilen kararlara, düşünülen hayallere sebep olurken, aynı güçle geri almakta her verdiğini her yağmurlu gecede...

Eski şişelerin yanına gönderiliyor, tüketilmiş yenileri. Kendinde, ailende ve çevrendeki bütün olmamışlıkları düşünüp bir hücreni daha öldürüyor iğrenç dişleriyle sırıtarak zaman. Ve bir günün daha selası veriliyor kalbinin varoş semtlerinden birisinde ağlak ve masum.

Biliyorum. Biliyorum seni. Kendimi bildiğim gibi en az.


Biliyorum; insanların dertlerine kafa yorup akıl verirken -sanki çok halletmiş gibi bütün dertleri- abilik taslamanın ne kadar zor olduğunu biliyorum, hala dizlerinde yatacak bir anne ararken...

Biliyorum, anlamazlar diye ağlamaktan vazgeçmeyi. gözyaşlarını sildiğin yere gülen gamzeler yerleştirmenin ne kadar zor olduğunu. Yıkmak isterken her önüne geleni, duvar ustası ne olmaktır biliyorum...

Biliyorum hergün dinlediğin müzik tarzını değiştirmek ne demektir. Aslında dinlemek ve yazmak istediklerinden kaçıp, hep seni bir uyuşturucu gibi rahatlatan şarkılara, yazılara, olaylara sığınmak nedir biliyorum...

Sineye çektiğin her şeyi, ilk sinene çekildiğin zaman çaresizce görüp, bütün olanları tekrar yaşamak nedir biliyorum. Kolpadan gülmek, güldürmek için kasmak, bütün sevişen maneviyatlar arasında, numaradan orgazm olmak nedir, bunu da biliyorum.

Ve yine biliyorum çok ıslandı yanakların, çok üşüdün, çok üşüdük. Onca takvim yaprağı düştü yere ama hiç açmadı kır çiçekleri biliyorum. "Belki de çok vardır bahara" demek de lazımdır belki. Ama öyle ya da böyle, uğrunda kaç hayal daha şehit olur bilmem ama, bu bahar gelecek. Ne kadar çirkeflik yapıp, korner bayrağının orada uzatmalara oynasa da bu bahar gelecek işte!

Öyle içten ve gerçek güleceğiz ki; bütün gözyaşları yalan olacak o gün. Artık sadece kardelen kokusuna mahkum olmayacağız. Bolca kır çiçeğimiz olacak ve onları götüreceğimiz bir güzel gülüş...