Kucağımıza yeni doğmuş bir bebeği ilk aldığımız anda ne düşünürüz:sevgi ,şefkat,koruma ,
acıma daha çok çeşitli tercihleri sıralayabiliriz.En önemlisi ,belki bir çoğumuzun aklına hemen gelmeyebilir.O bebeğin bembeyaz bir sayfa olduğu,onu bakıp büyütecek kişilerin ellerinde ya doğru ya da yalnış yazılarla dolacağı,kişiliğinin alacağı terbiye ve eğitimle şekilleneceğidir.
Bir anne düşünün,15 ya da 16 yaşında ;kendisi çocuk denecek yaşta ,babasının ,evden bir boğaz eksilsin diye ,adı başlık parası ya da süt parası mazeretleri ile parayı bastıran;kıza denk mi değil mi bakılmadan ,kendinden oldukça büyük bir adamla evlendirilmiş.Eğitimsiz ,
huyu suyu kızına uygun mu?onu hoş tutar mı?
Bu çocuk yaşta,henüz kendi karakteri oturmamış gençten nasıl bir anne bekleyebiliriz.
Daha iyisini düşünelim ,kızımız okutulmuş ,hem ahireti için gerekli olan bilgileri almış,hem de genel kültürünü ve dünyasını yoluna koymuş, okulunu bitirip kariyer yapmış.Yaşı fazla ilerlemeden çocuk sahibi olmak elbetteki hakkı.Yalnız iş çocuğun bakımına gelince ,ya anneye ya da kayınvalideye müracaat.İyi güzel de :
-Biiir ..Anne veya kayınvalide nerden bakarsanız bakın en az 50 lili yaşlarda ya da daha yukarı olacak yaşta.Yaradan, çocuk büyütmek çok sabır, çok emek gerektirdiği için ,anne olma görevini genç yaşlarda veriyor kadın kullarına.
-ikii..Babaanne ve anneanneler elbetteki torunlarını canları gibi severler.Ama anne sıcaklığı ,şefkati kokusu anneye özeldir;hiç kimse o yeri dolduramaz.
-Üçç..Annenin işten yorgun argın döndüğünü düşünelim.:Çocuk anneyi çok özledi ,onun sevgisine ,ilgisine onunla zamanı paylaşmaya muhtaç;annenin de ,eve dönecek eş ve varsa diğer çocuklara yemek hazırlama zorunluluğu var.
-Daha iyi şartlarda bir aile düşünelim.Maddi durumları oldukça iyi, çocuğun bakıcısı ve ev işlerini yapan yardımcı var .Anne yorgun argın gelmiş :
-Aman dur çocuğum ,bugün aşırı yoruldum .Git ablan seninle oynayacak(bakıcı kastediliyor)veya okul çağında çocuksa derslerine yardım edecek.
Benim çocukluk yıllarımda annem ev hanımı,halam edebiyat öğretmeni,benden 6-7 yaş küçük kuzenim anneme derdi:
-ben büyüyünce senin gibi anne olucam yenge ,annem gibi anne olmıycam..
-o ne demek kızım diye soran anneme ,
-sen hep ablamın yanındasın ,annem benim yanımda değil.
Bunları yazmamdan sakın hanımlar çalışmasın ,evlerinde otursun;hanımların çalışmasına
karşı olduğum anlaşılmasın.Elbetteki mesleğini yapmak isteyen çalışabilir.Ben acizane ,üç
çocuk yetiştirmiş bir anne olarak gözlemlerimi aktarıyorum.


devam edecek 26.12.2009 İstanbul