hiçbir ölüm aşk kadar acı değil!....
sen ve ben yazdık kaderi. günün biriydi, sen dedin ki "elveda" , ben sustum... son bir çırpınışla konuşmaya çalıştım, sen görünürde yoktun... sustum... konuşabilsem diyeceklerim vardı sana. gururuma yenilmeyip ağladığımı görmene izin versem anlatacaklarım vardı inan... ben sustum... oysa "gitme!" diyecektim konuşabilseydim! "gitme lanet olası! daha çok erken hayata küsmek için, gidip de beni yakma, ateşe atma!"... oysa "kal!" diyecektim konuşabilseydim! "ömürlük kal bende, taa içimde, ömrüm ol, bırak hissedeyim damarlarımda sıcaklığını!"... ben sustum, sen arkana bile bakmadan gittin...

(tolga tabu)

vücuduma ince çizikler atan neşter kesiği gecelerden birini daha yaşıyorum. soluksuz çırpınışlarım uykumda bile rahat vermiyor. derin bir uyku çekmeyeli kaç zaman oldu inan ki unuttum...
gittiğinden beri kuruttuğumu sandığım göz yaşı pınarlarımı bu kez sahiden kurutana dek ağladım... ağladım... ağladım...

yüzümü saklanadım bu kez kendimden. gözyaslarımın yüzüme bıraktığı incecik patika misali yollarda hep ellerini aradım... daha bir mahsun oldu halim. ve uzun bir zaman sonra ilk defa kendime acıdım...

bu o kadar kötü bir duygu ki; sönmüş bir yanardağın birden harekete geçmesi gibi. içimde katılaşan bastırmaya çalıstığım ne varsa püsküerttüm...
sonuç mu?
içimden dışarı akan lavları yine gözyaşım söndürdü...

bana bir keresinde Destamona’yı sormustun onun nasıl biri olduğunu anlat demiştin.
inan bana şimdilerde onun kadar asi ve arkasındaki entrikalardan habersiz bir masumum. ve belkide onun gibi birilerinin ellerinden sırf bu entrikalar yüzünden son bulacak yaşamımı iple çekiyorum.
senin yerinse bende hala aynı.
daha öncede söylemiştim ne yaparsan yap yada yapalım, sana kızamıyor, yargılayamıyor kıyamıyorum... ve bendeki adın aşk hala...
bunu ister bir itiraf ister bir iç döküs olarak algıla sana kalmıs... içimden dışıma tasan duygular bunlar. ve kendimden emin olarak söylüyorum ki hiç değişmeyecek bu hislerim...

sana bir daha yazamama ihtimalini düşünüyorum da. ya çok aciz bir durumdayımdır yada ölmüşümdür eğer yazamazsam...bu iki ihtimalden başka hiç bir şey engelleyemez. tükenir bir kalemle tükenmez bir sevgiyi yazışımı...
iyi ol... iyi kal...
özledim...