Güzel ve mutlu geçen 14 yıllık bir evliliğin ardından aldığım kötü bir haberle adeta yıkılmıştım.uyurken bile seyretmeye kıyamadığım eşim kanser illetine yakalanmış ve çok geç kalınmıştı.Doktorlar 6 ay bile yaşayamaz dediğinde dünya başıma yıkılmıştı sanki.....
Yinede eşime önemli bir durum olmadığını ve tedaviyle iyileşeceğini söylüyor,umursamaz tavırlar sergiliyordum yanında.
Bir gece aniden fenalaştı.Ambulansla hastaneye yetiştirdik.birtakım film ve tahlil istediler tabii.Elimde bir sürü tahlil kağıtlarıyla başladım işlemleri yaptırmaya.Eşimi bir kenarıya oturtup,film için randevu veren bayana elimdeki kağıtları uzattım.durumun acil olduğunu açıklarken bayan bana dönüp eşimin adıyla benim neyim olduğunu sordu.Eşim olduğunu ve durumunun ağır olduğunu anlattım.Bayan bir anda kötü oldu.Eşimi tanıdığı belliydi.İş yerinden arkadaş olduklarını düşünerek eşimi çağırdım bayanın yanına.İkiside sadece merhaba diyebildi.O an ,eşim ve o bayan göz göze geldiğinde hayat durmuştu sanki.İkisininde gözleri doldu.
siz bekleyin ben size seslenirim diyerek durumu toparlamaya çalıştı bayan.Eşimle oturduk ben hiç bir yorum yapmamıştım.Yıllar önce evlilik aşamasından döndüğü bir sevdiği olduğunu biliyordum eşimin.Bir an toparlanıp biraz önceki bayanın o ilk aşkı özlem olduğunu söyledi.Bende çok şaşırmıştım tabii onlar gibi.
Oturduğum yerden bir bahaneyle kalkıp özlem hanımın yanına gittim.hıçkırıklarla ağlıyordu...
onun kim olduğunu bildiğimi söyledim ve maalesef eşimin çok yakında öleceğini açıkladım.O an tek düşündüğüm eşimin bir damla mutluluğuydu.Özlem hanıma 5 dakika yalnız görüşmek istermisin eşimle diye sordum.Yaşlı gözlerini silerek önce tereddüt etti.Belki bu son görüşün olabilir bir fırsat daha bulamayabilirsin dedim.Müsade edersen tabi isterim dedi.Eşimi bulunduğu yerden alıp özlem hanımın odasına götürdüm.önce biraz muhabbet ettik.oda evlenip çoluk çocuğa karışmış.mutlu evliliğini anlattı.o sırada sigara içme bahanesiyle dışarıya çıkıp onları başbaşa bıraktım.içim kan ağlasada yaptığımın doğru olduğuna inanıyordum.oo gün eşim inanılmaz derecede mutluydu...
Bu karşılaşmadan sonra özlem hanımla güzel bir dostluk oluştu aramızda.olayın üzerinden bir sene geçmiştiki eşimi kaybettik.
acı haberi verdiğimde özlem hanımında benim kadar üzüldüğünden eminim.bu yaşadığım olayda bir kez daha anladımki aşk ne zamanla nede ölümle bitmiyor.gerçek aşk bitmiyor sadece yürekte külleniyormuş.şimdi bana eşimden güzel bir dostluk ve gerçek aşkın ölmediğine dair bu güzel anı kaldı.........