Kimisi, şaka, eğlence ve oyunla ömrünü tüketir

Kimisi , hem kafirlerden hem müslümanlardan görünen iki yüzlü münafıktır

Kimisi tebliğ ve nasihat edildiğinde, "Ah bir tevbe edebilsem, fakat bu benim için çok zor, artık benden umut yok" der.

Kimisi "Allah Teala’nın benim namazıma, orucuma ihtiyacı yok, ben amelimle kurtulamam, Allah gafurdur, rahimdir" gibi hezeyanlarda bulunur

Kimi "Günahı terketmek, Allah’ın affını ve mağrifetini küçümsemektir" bile der.
"Gidişimiz Kerim olan Allah’ın huzuruna olduğuna göre var sen gücünün yettiği kadar günah işle.

Kimide dünyaya bir daha mi geleceğiz dilediğin gibi yaşa der.

benim de günahlarımın yanında ibadet ve taatım fayda vermez" diyerek Allah’ın rahmetinden umudunu keser.

Kimi "ölüm gelip bana yaklaşınca tevbe ederim, tevbem kabul edilir" der

şeytan da onların aklını kötü işlerde kullanır. Böyle aklını kahr ve mağlup ederek düşmanına teslim eden kimsenin Allah katında yeri, bir müslümanı yakalayıp, kafirlere satan ve onlara teslim eden gibidir.

Buyle diyenler.

En sonunda şunu diyorlar.

Ben şeytanın ordusunda bir neferdim. O kadar yükseldim ki, şeytan benim ordumda artık bir nefer oldu."

Nitekim Allah Teala:
"Kur’ an okuyacağın vakit, (evvela) o kovulmuş şeytandan Allah’a sığın. Hakikat bu ki, iman edip de Rab’lerine gönül bağlayanlar üzerinde onun bir tasallutu yoktur. Onun hakimiyeti, ancak onu dost edinenlere ve Allah’a şirk koşanlardır." (Nahl/98-99-100) buyurmuştur.