aşk,gönül meclisime gensoru verdi. ifade edemeden halimi beyhude bahaneler kürsüde ahkâm kesti. oyladılar bahtımı, dokunulmazlığım kalktı ,ceketimdeki gül rozeti sonbaharı yaşadı.fakir bir zindan odam, günlüğüm sıyrılmış ki beter günlerimden yeni bir sayfasını sundu bana.yazmak mahkumun işi elbet, kim azad eder mürekkebi benden başka,kim kıvrılır soluk sevdalara benden başka.


titrek parmaklarım yazılarıma kalp grafiği çeker gibi, hüznüm yağmurlu bir gecede odamın buğulu camlarını oyalar gibi.artık umutlarım, üşüyen bir kartanesinin nesneye dokundukça eriyişi gibi.anlık yağışlarım soğuk sevdalarda kırağı geçirdi.büküldü henüz fidan iken sözcüklerim.yıkıldı kubbesi varlığımın.harabe bir vakit yaşıyor ayrılığım.gömüldü benden ziyade suçsuz duygularım.


bir bahçesi vardı sevmelerimin. tebessümüm, sevgiliye aşk ırmağından sular taşırdı. büyütürdüm saflığı sevdiğimde. renk olur açardı nazenin boylum. bülbüller taşırdı toprağını bahçemin. karıncalar sabır parçacıklarını hediye ederdi bahçeme. yosun tutmuş bir taşı sarmaşıklar kucaklardı. patika düşlerimin misafiri postacı ağustos böceğiydi. ondan haberler getiridi bana. mutlu olurdum meyveler silkelerdim gelir diye yoluma.


günlüğüm, şimdi kuru bir yaprak oldum.celladım rüzgara söyle beni toprağa kavuştursun.zaman uğrarsa yanına halimi sormaya , kapa sayfalarını ki beni çabuk unuttursun.


seninle beraber ve seninle bahtiyarım günlüğüm.