BUDA GEÇER

Doğru ya; Buda gelir,buda geçer…

Aşık daimi’yi kandırmışlar; Buda gelir, buda geçer demişler…

Her can ermez bu sırra ,Yusuf sabır ile erdi Mısır’a “Buda gelir , Buda geçer”, demişler. Gözümü açtım dünyaya, bu da gelir….kapatırken ölüm anında bu da geçer mi? diyeceğim…
Mutsuzluklar içinde, umutsuzlukları aradım, bazen geçer dedim. Bazen de kangrene çevirdim. Kesip attım taaaaaa, derinden. Bazen yüreğimi, bazen de ciğerimi….
Yanlışlıklar içinde doğruyu aradım, başkalarına yanlış gelen, doğrularım içinde boğuldum. Duygularımı yaşadım yanlış oldu bastırdım yanlış oldu…. Eh be DUYGU! Nedir senin elinden çektiğim… hani bir organım olsan!! vücudumda,kesip atacağım… Ne gözle görülürsün , nede elle tutulursun… Bazen coşarsın deli gibi,seller gibi çağlayan olur , bentler yıkarsın. Bazen de ; Durgun sular gibi sadece güneşin ışığını yansıtır ,Bazen de kurursun çöller gibi…. Ben mi duygunun esiri , duygu mu benim esirim.. İçimdeki bu savaş!, duygu savaşı! , o mu beni bitirecek, ben mi onu… Bu savaş bitmeyecek…
Ehhh be duygu…… Yine anlatamadım içimdeki seni .. Yine anlamayacaklar beni, saçmalamışsın diyecekler… Ben mi kendimi anlatamadım,onlar mı anlamak istemediler. Anlamadılar, gizemli dediler, sırlı dediler… Onlar beni anlamadılar. Offf ya of… Yine içimi bir ahtapot gibi sardın DUYGU, Yeter artık!!!!!

Bak şimdi…. Yine içimdeki duygu,”Buda Gelir,Buda Geçer”, Ağlama… Ağlama…. Ağlama…. Diyor .İçimdeki acımı , feryadımı , hüznümü , öfkemi , sevincimi , mutluğu veren “duygu” seni seviyorum” Neden mi ? Ara sıra,nadirende olsa, bana , MUTLULUK DA YAŞATTIĞIN için , bunun için , yine de seni SEVİYORUM… SEVİYORUMMMMMMM DUYGU