yalnızlık duygusal yaşantımızda ki aksaklıklardan kaynaklıdır bazen ....aslında çevremiz kalabalıktır......yalnız olan biz kalırız... çünkü isteklerimiz değişmiştir yada doğrultular değişmiştir.....

bazende gerçekten yalnız kalırız....kalabalıktan uzak...gerçekten bedenen de yalnızlık...işte nefesdaşı aradığımız anlar.....

kalabalığın yalnızlığında ki sadece ruh arkadaşıdır... arandığında sesini bile duymak ...yada düşünüldüğü bile bilmek yeter....



ama ne ilginçtir ki yalnızlığın içine kendimizi sürükleyen yine biz oluruz....sanki acı çekmek hoşumuza gidecekmiş gibi....paylaşmak istemediğiniz eşyalarınızı düşünün...ve sonrada yalnız kaldığınız da sizinle paylaşılmak istenmeyenleri...ve sizin artık paylaşmaya karar verdiğiniz eşyanızı....

okul tatile girdiğinde düşmanını da özler ken öğrenci o küçücük ruhlarımızın bazen göz yaşı bile döktüğünü hattırlayalımmı.....bu ney yalnızlıkmı...bir adı...bir tarafı....

hayatta yalnız kalmak yada kalmamak bize bağlı....tıpkı miğdemin arıyacağını bile bile çok sevdiğim yemeği fazla kaçırmam....yada bana faydalı olan zebze yemeğini yemekten kaçmam.....

ama yalnızız bu dünyaya gelirken ve yalnız gidicez.....çare ellerimizde yalnız kalmamak adına paylaşılması gereken şeyleri bildikten sonra yalnızlık düşman olmuyor artık gözlerime.....

bize oyun oynayan hayata birde ben oynadım şimdi ama.....galibi ben ken aynalarda .....sonum yine yalnızlık bu sahnelerde...

02,07,2008

DİLEK BAĞCI