Milletsek biz buralarda,
Dünyanın en zor coğrafyasında,
Unutmamalıdır ki,
Bu milletin oluşu,
Bizim tarihimizin,
Varoluş savaşımızın,
Her saniyesinde perçinlenerek,
Bir millet,
Olma yapısına erişmiştir ki,
Bu erişilmiş milli zekanın,
Farkında olmayan nice insanlarımız var.
Ve türklüğünü yitirmiş,
Özünü bilmez,yarınlardan bihaber
Ner yazık ki zavallılarımız var.
Ben iddia ediyorum,
İnsanoğlu Anasını ve Basbasını unutmaz ise,
Neslini,Milletini ve varoluşunuda,
Unutması mümkün değildir.
İşte onun içindir ki,
Babamızdan,onlarda babasından
Anamızdan,onlarda anasından
Velhasıl geçmiş tarihimizi,
Bütün Atalarımızdan,
Can kulağıyla dinleyerek,
Ulu bayramlarımızın maneviyatını,
Hissederek yaşayıp yaşatarak,
Ata sözlerinden,
Hisseler çakartarak,
Yakılmış ağıtlarını dinleyerek,
Yanık bir türkü gibi,
İçimize çekerek,
Destanlarımızdan,
O destanlarımızı,
Tarihimize damgasını vuran,
Çifte yürekli arslanlarımızdan,
Saz ve sözleriyle,
Günümüze aktaran,
Buğünümüze getiren,
Duygusal ozanlarımızdan,
Kuva-i Milliyenin,
Onurlu ve inançlı zaferlerinden,
İçimize soluklanarak,
Türklüğün bu şuurumuza,
Kazınarak vede süzülerek,
Ufkumuza girmesiyle öğrenilir;
Büyük ülküsüyle öğrenilir.
Mustafa Kemal’in dediği gibi,
Ufuk ne demek?
Güneş ne demek?
İşte ilk temel bilgi,
Bunları öğrenmek,
Bunları öğrenebilmek;
Bunlarıda öğretebilmek.

Yaşar Cerit