minik sebeplerden kırdıgımız büyük kalpler... bilinmezliklerde biten aşklar... canını acıtan hayat...
hepsi anlamsız şimdi.aslında hepsinden sonra gelen yanlızlıkdır kapı arkalarında.elinde kırılmış bir kalp vekoca yanlızlık...koca bir şehirde nasıl olduysa seni en ummadıgın,en güvendigin anda kollarına alan, sarıp sarmalayan yanlızlık...
belki sevgilin,belki annen ya da en kadim dostunun seni içine yanlışlıkla veya bilerek düşürdügü karanlık kuyu: YANLIZLIK.
ve ardından gelen hüzündür şimdi yagmur yerine çiseleyen odamın camlarında.. gökyüzü degil kalbim sis altında. kara kara bulutlar toplanmış başıma... dag başlarının sisli yanlızlıgı gelmişte kamp kurmuş sanki odamın ortasına...
ihanetin bulaştıgı, sevginin bittigi ya da ölümün geldigi andan sonra kapını kırarcasına çalan yanlızlık,karanlık ve hüzün...
bir gün bitecek her şey; yanlızlıklar,karanlıklar. çünkü her geceden sonra gün dogar. ama her günün sonundan da gece çıkar. bu bir döngü. HER ŞEYİN BİR SONU VAR....