Merhaba...
Yüreğimin en acıyan yanı merhaba...

Biliyormusun biraz evvel bir şiir yazmıştım...
Yine burcu burcu sen kokuyordu,aşkın kokuyordu.
Ama daha çok ayrılık kokuyordu.

Nasıl oldu bilmem tam da sensizliğin benim için ne demek olduğunu anlatmıştım...
senden saklamıştım zifiri karanlık gecelere gebe olduğunu bu sevdanın
imkansızlığının koynunda saklı olduğunu şiir şiir seni dokumuştum
seninleyken bülbül misali oluşunu sesimin,göz bebeklerimin bile gül cilvesiyle gülüşünü anlatmıştım.Ve teninin dokusunu bilmeden anlamadan nasılda avuçlarımı yaktığını anlatmıştım imge imge...

Ve klavyeme her dokunduğumda her tuş senin adını fısıldadığını şu donuk ekranın soğuk ekranın senin süliyetine büründüğünü...

Ne oldu nasıl oldu bilmem zaman geriye dönmüş gibi silindi giti bütün dizeler...
şaşkınlık içindeyim şu an...

O dizeleri okumanı istermiydim peki?hayır istemezdim çünkü gül yüzünün solmasını istemediğim için...

Sanırım ilahi bir tecelli idi bu dizelerin apansız silinişi,yazmam gerekiyormuş kimsenin bilmemesi gerkiyormuş belkide...

Demeki daha vakti var sonların daha vakti var son noktanın.
Sabretmem gerekiyormuş demekki beklemem sessiz kalmam..

SEVDAMIZ SANA EMANET RABBİM EN GÜZELİNİ SEN BİLİRSİN...

SEN OL! DERSİN OLUR HER ŞEY, SEN DUR !DERSİN DURUR HERŞEY...

TEVEKKELTÜ ALLAH!!!