GÖZLERİNİ SEVİYORSAN

“ Şüphesiz bu Kur’an, Müminlerin yol göstericisi, onlar için bütünüyle bir rahmettir.”
Neml 77

“Yavaş yavaş, güzel güzel Kur’an oku!”
Müzzemmil 4

“ Kim, Benim öğüt olan Kuran’ımdan yüz çevirip uzaklaşırsa, ona dar, sıkıntılı bir geçimlik vardır. Kıyamet günü onu kör olarak diriltiriz.” Taha 124

NADİ

Çok genç, çevik, güçlü, hızlı ve akıllı olduğunu düşünürdü fare Nadi. Hızlı yayamı seviyordu. Gençliğinin verdiği cahillikle aşırı cüretkâr davranışlardan kaçınmıyordu. Korkmazdı korkması gerekilenlerden. Kartallar ve yılanlardan bile korkmazdı. Hiçbir düşmanı ona erişemezdi. Çok ama çok hızlıydı o.
Uçan ve koşan ve sürünen düşmanlarından göstere göstere kaçmak ona zevk verirdi. Hayatı ile oyun oynarken gerçek dünyadan uzaklaşır, hayalindeki dünyayı yaşardı. Yaşadığı her büyük tehlike onu bir büyüğüne hazırlar ve iterdi.
Yılanları oynatmaya bayılan Nadi, büyük bir yılanı kendine oyuncak etmişti. Onunla her gün kovalamaca oynardı. Önünden geçer, takip etmesini sağlar, üç delikten birine girerdi. Yakaladığını sanan yılan sevinçle peşinden deliğe girse de, deliğin arkadan çıkışı olduğunu çok uzun bir sürünmeden sonra anlardı. Daha başka oyunlarına da düşer ve hırsından kahrolurdu yılan.
Kimseyi dinlemeyen Nadi, yine yılanı peşine takmış deliğe doğru seğirtiyordu. Bu sefer mesafe çok yakındı ve yılanın ıslığı kulağında, nefesi ensesinde idi. Nadi’den sonra yılan da hışımla deliğe dalmıştı. Nadi önde yılan arkada bayağı seyahat ettiler. Deliğin çıkışına geldiklerinde bir başka yılanın varlığını fark ettiler. İki yılan arasında dişi fare Nadi, donmuş kalmıştı. Gençliği, çevikliği, gücü, aklı ve hızı yok olmuştu bu büyülü ortamda. Çöktü ve ölümü kabullendi oracıkta. Yılan: “ Birazdan seni yiyeceğim genç fare. Neden belanı arandın onu anlayamadım? Tabiatımız gereği av olduğunu bilmez misin? Bir gün kazaya uğrayabileceğine hiç mi ihtimal vermezdin? Evdeki hesapların her zaman çarşıya uymayacağını hiç mi duymadın?
“ Sen benim yaşlı annem babamı yedin. Çok doymuştun benimle ilgilenmedin bile. O günden beri sana düşmanım. Yaşlı ve yavaşlığınla alay edip seni öldürmeyi düşünüyordum. Bir farenin bir yılanı yok edeceği güzel bir yol da bulamamıştım.
“ A cahil kız. Av da avcısını avlayabilir ama sabır ve akılla. Senin baban da benim anne ve babamı kış uykusundayken yuvamızda belinden kemirip öldürdü.
Siz ısırırken bir salgı çıkarırsınız ki uyuyan uyanmaz ve acı duymaz. Ama ölür.
Siz uyurken biz ayıkken felç ederiz. Zamanlama hatası yapan ve toy olan da avlanır. Kale kapıları içerden açılırsa surlarının görkeminin önemi kalmaz.”
Nadi oracıkta hayata veda edecekti yaşlı bir yılanın ağzında. Türklerin bir sözü vardır kulaklara küpe olacak: “ Ava giden avlanır.” Ve unutmayın; şeytan kuşu iki ayağı ile yakalanır.