karanlıklarda yasamak gölgelerin arasında derinlerde kimsenin olmadığı bie yerde yasamak yapayalnız caresizce güneşin doğusunu beklmek işte bu insanı yanlışa sürekler ben bu yanılgıya yıllar önce kapıldım beni dipsiz bir kuyuya kimsenin yaşamadığı bir ülkeye doğruyu ve yanlışı ayırt edilmeyecek bir zamana sürükledi.kurulmak için bir el bir ışık bekledim tanrının şefkatli ellerini omuzumda hissetmeyi kucağını bana açmasını istedim cok uzun bir zaman ama ne yazık ki bekleyişim son bulmadı duyularım öyle zayıflamştıki artık hiç birseyı anlayamz olmustum sığınack bir dost tutanacak bir dal bulamamıstım işte ozaman uzaklardan bir ses kulağa bişeyler fısıldıyordu.sanki benden bişeyler istiyordu .ama elimde ne yazıkkı inancsız ruhumdan baska bişey kalmamıstı yıllar önce herseyımı ilk önce ailemi daha sonra eşimi sonrası işte işimi daha doğrusu herseyımı kaybettim en son ise elımde kirlenmiş ruhumdan başka bişey kalmamıştı