İnsanlar, hayatındaki karmaşıklıkların üstüne “kendi başına” gitmemeli. Tüm hayâtî çetinliklerin sorunların “kendisinden” kaynaklandığına inanma cesaretini göstermeli. Doğanın kendisinde-işleyişinde sorun yoktur. Haksızlık yoktur. Eğer insan kendisiyle ve diğerleriyle geçinemiyorsa kullanma kılavuzu olan Kur-an a bakmalı. Onu anlayarak sabırla okumalı. Aksi halde insan hakkındaki diğer teknik destek yöntemleri oldukça pahalı referanslardır.
Bir ilkokul öğrencisi şehir planlaması, hormon, ekonomi gibi sorunlardan mesul olamaz. Öğretmeninin verdiği dikteyle ve bunun kazanımıyla ilgilenmelidir. Aslında mutsuzluğu, dağlar kadar hüznü hak etmeyecek kadar küçük ve yetkisiz, fakat bütün kainat adına Dünya üzerinde yaşayan özgün bir temsilci neşesiyle gülümsemeli… Hayat ve içinde bulunduğun zaman O nunla muhabbet etmeni bekliyor. Bu muhabbet olmazsa, bu aşk olmazsa, bütün metafiziği çözsek bile taşı gediğine oturtamayız. Söylediğimiz her şey yalan olur. Örnek; Seni Seviyorum!