Neler geçmedi ki ömrümüzden ,milyonlar için değersiz ,insanlığımızı delip geçen ,olunmaz yaralar açan ,içimize sığmayan ne mutluluklar.
Zaman olduğu yerdedir,hiç değişmeden örselenmeden.Geçenler hayatımızın ta kendisidir.
Acılarımız,umutlarımız göz yaşlarımız kahkahalarımız yoldaş olmuştur arka bahçelerde . Hep iç içe hep birlikte hepsi aynı yerde ve aynı kaderi paylaşmak üzere ...
Hayat denen zamanın anlardan ibaret olduğunu düşünmeye başlıyorum.Anlardır hayatımızı mihenk taşları. Yaşanılan anlarımızı geleceğe ipotek etmişiz.Tüm zamanımızı yıllar sonrasındaki anlara feda etmişiz. Ya şimdiki zaman ? Varolan asıl olan ,eğer her şey gelecekte ise,şu paylaştığımız saatlerde tüm benliğimizle var olduğumuzu kim iddia edebilir?
GELECEK BU KADAR PARILTILI ,BU KADAR YAŞANMAYA DEĞERSE VE

TÜM YAŞAMLARA GELECEKTEKİ ANLARA UMUDUNU BAĞLAMIŞSA VE ŞU ZAMANI YAŞAMAKTAN UZAK İSE, SADECE ZAMANI DOLDURMAYA ÇALIŞAN YIĞINLAR İÇİNDE YERİMİZ HER ZAMAN VARDIR...