Durduk yerde aklıma eski günler geliyor , yüzümde bir gülümseme oluşuyor. Hani ölürken gözünün önünden geçmişin film şeridi olarak geçermiş ya aynı o şekilde gözümün önüne eski günlerimiz geliyor. En çokta geceleri başımı yastığı koyduğum anda o güzel günler aklıma geliyor.Ne kadar güzeldi o günler meğerse biz değerini bilememişiz. Şimdi o günleri sadece güzel bir anı olarak hatırlıyorum.
Hatırlıyor musun sürekli olarak tartışırdık sen beni kızdırırdın ben seni kızdırırdım , tabi ben seni kızdırınca zararlı çıkıyordum mutlaka küsüyordun bana bende kendimi affettircem diye uğraşırdım. Affediyordun ama cezayı da eksik etmiyordun Sürekli olarak konuşacak konuları ben bulurdum sadece konuları değil buluşacağımız yeride ben ayarlardım , sen söyle derdim söylemezdin inat ederdin. Sende öyle bir inat vardı ki benim inadımı bile kırmıştı. Benim inadım seninkinin yanında hiç kalıyordu….Her buluştuğumuzda Uğur Aslan’ın Her şey vatan için şarkısını dinlerdin durduk yerde ben şehit olacağım deyip beni daha çok kızdırırdın.Hatta bu yüzden ikimizde ağlamıştık……
Ben sana kızıyordum şehit olma konusunu acınca ama hemende affediyordum sen gibi yapamıyordum o kadar tatlı gözüküyordun ki gözüme kızamıyordum bile sana….