Bu dünyada insanları tanımak çok zor.İnsanlar göründükleri gibi olmadıkları için bazen arkadaş seçiminde hatalar,yanlışlar yapıyoruz.İnsanların içleri o kadar kötü ki sana her türlü zararı verebiliyorlar.Sanki kalpleri yok onların,sanki taşlaşmış yürekleri içlerinde bir gram bile merhamet duyguları yok.İnsanlar yüzümüze karşı gülüyorlar arkamızdan da konuşuyorlar.Arkadaş seçiminde o kadar çok yanılıyoruz ki düşmanımızı yanımızda arkadaş diye dolaştırıyoruz.Neden insanlar iki yüzlülük yaparlar niye yüzümüze gülüpte arkamızdan işler çevirirler.Bazen yeri geliyor arkadaş dediğin seni sırtından vuruyor.Sevdiğin aşık olduğun insanı elinden alıyor.Yeri geliyor en ufak bir şeyde seni satıyor arkasını dönüp gidiyor.Kötü günlerinde seni yalnız bırakıyor.İyi günümde yanımda olan arkadaşı ben napayım benim arkadaş dediğim kişi daima yanımda,arkamda olmalıdır işte ben ona o zaman gerçek bir arkadaş , dost derim.Sadece arkadaş değil sevdiğin insanda kötü günlerinde yanında olmalıdır.