Tarla faresi…

Gel bakalım tarla faresi
Otur şöyle yanıma
Yasla sırtını sen de çimenlere
Yak bir sigara dey cem ama…neyse
Senin de aklına şaşayım
Yapmışsın yuvanı mezarlığa..

Biliyor musun neden,buradayım?
Ölümü düşünüyorum kaç zamandır
Korkmuyorum eskisi kadar ölümden
Toprak olmaktan
Hem bak! sen varsın…
Arada bana uğrarsın
Neden korkmuyorum biliyor musun?
Toprak olmak gurur veriyor bana
Uğruna oluk oluk kan dökülen, toprak
Topraktan bu çam ağaçları beslenecek
Beklide bir dut ağcı
Beklide o dut ağacından oğlum hep arzu ettiği en iyi bağlamasını yapacak…
Oksijen olacağım..
Sonra küçücük çocukların ciğerlerine…
Belki buharlaşacağım bulut olacağım
kızım üzüldüğünde yağmurda dolaşırken, damlacık olup burnuna düşeceğim…

Beklide bir buğday başağını besleyeceğim
Karnı içine çökmüş,bir çocuk doyacak
Bir güvercine yem olur beklide
Özgürce kanat çırpan
Belki bir hapishane duvarına konar
Selam söyler yare…

Yani, korkmuyorum ölümden
Sana komşu olmaktan
Öldükten sonra çoğalacağım
Havada, oksijende,ağaçta,şarkılarda olacağım
Yani tarla faresi, dostum
Bana verilen hayatı yaşıyorum
Cennet ve cehennemi…
Öldükten sonra yaşatmaya başlayacağım
Korkmuyorum ne ölümden
Nede senden
Hatta seviyorum seni….

Gürcan Kırım