bir gün dişimin ağrısından ne yapacağımı bilmiyordum hiç birşey fayda etmiyordu
ne yaptıysam ağrısını dindiremiyordum.tek çare kalmıştı geriye korkumla yüzleşmek
çocokluk tan gelen bi dişçi korkusu vardı üzerimde .
bi türlü cesaret edip dişimi çektirmeye gidememiştim
.dayanamadım bu defa yeneceğim dedim korkumu .
gittim dişçinin kapısından önünde durdum biraz duraksadıktan sonra yavaş bi şekilde basamakları çıkıp ikinci katta bulunan dişçinn kapısından içeri girdim
ama varya kalbim öyle bi atıyordıki
korku dan nerdeyse düşüp bayılacağımı sanmıştım.
artık dönüşü olmayan bi yola girmiş gibiydim bunu anladım.
içeri biraz kalabalık idi derken dişçinin yardımcısı hoş geldiniz buyrun oturun efendi sizin sıranız geldiğinde alırız içeri rahatınıza bakın lütfen .
ben çok rahatım canım siz işinize bakın dedim manalı bi şekilde.
derken biraz yorulmuştum öylece dalmışım koltuğun üzerinde.
içerde zebellah gibi bi adam çıktı sıradaki gelsin diye bağırdı o an beni içeri aldılar
neye uğradığımı şaşırmıştım.ellerinde bir metreye yakın kelpetenle üzerime atlatı adam
ben kaçmaya çalıştım o kovaladı o kovalarken ben kaçıyordum.
iki de yardımcısı vardı ikiside bir birinden iri gözlerinden ateş fışkırıyordu sanki
öylece kollarımdan yakaladılar beni o canavarlar.
sonra elektirkli sandalyeye bağladılar son isteğimi soracaklarını sandım bir anda
o elinde kerpeten olan ağzımı zorla açıp tam canımı alacakken.
biri beni dürtü sekreter yaşar bey yaşar bey uyanın sıra size geldi birden irkildim.
oda neydi ya, demek ki sadece bi rüyaymış oh be rahatladım.
kimseler kalmamıştı bekleme odasında benden başka.
ya eminmisiniz sıra benimmi burda bekleyen hastalara ne oldu
efendim kimseler kalmadı sıra sizde, ya öylemi sonra saate baktım
meğerki ben iki saattir kestirmişim öylece sandalyede.
beni içeri aldılar şansıma da hekim bayan çıkmazmı şimdi artık kortuğumu da belli etmemem gerekiyordu neyseki kortuğum kadar değilmiş hiç his etmedim bile
ya bende ne kadar da gözümde büyütmüşüm bu diş olayını.hala çocuk korkularımla öyle.
ne hikaye ama.