Bizim bin senedir severek kullandığımız "mesele" kelimesine şimdi "sorun" diyorlar.
"Sorun" elbette Türkçe bir kelimedir
Bilindiği gibi Türkçe’mizde "sormak" diye işlek bir fiil vardır.
"Sorun" kelimesi de "sormak" fiilinden elde edilmiştir.
Bu Türkçe bir kelime olmasına rağmen, yerinde kullanılmıyor.
Mesela:
"SORUN SORUN, ÇEKİNMEYİN",
"SORUN Kİ, ÖĞRENESİNİZ" veya:
"İSTERSENİZ, YAN TARAFA DA SORUN"..
"Sorun" kelimesi, bu gibi cümlelerde kullanılsa, kimsenin hiç çıtı çıkmaz.
Eğri oturalım, doğru konuşalım:
Allah aşkına, "sormak" fiili ile "mesele" kelimesinin ne ilgisi, ne yakınlığı, ne akrabalığı vardır?
"Sorun" tıpkı, "kırın", "dökün", "yakın".. gibi bir kelime.
İşin garip tarafı:İsabetsiz kullanılan bu kelime adeta kabul gördü.
Rahmetli Necmettin Hacıeminoğlu yaklaşık olarak şöyle derdi:
Tarihi bir camiinin duvarından bir taş çıkartılsa ve yerine bir biriket yerleştirilse, bu biriket, duvardan çıkartılan taşın yerini tutar mı?
"Mesele" kelimesinin yerine kullanılan "sorun"da tıpkı, camii duvarından çıkartılan taşın yerine konulması düşünülen biriket gibi..
Türkçe’nin, Türkçe’de ki her kelimenin kıymetini bilelim.