“……memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir…..”

Büyük Atatürk ‘ün “Gençliğe Hitabe”sinden alınan bu sözlerin gene kendi sesinden yayınlanması ile oyun sonlanır, perde kapanır.



O an’ a kadar bütün oyunu önceleri umut ama sona doğru gizli bir hüzün ve endişe ile izleyen salon kalabalığı, hep birden ayağa kalkar ve alkışlarını kesmeden, yüzlerine yeniden yerleşen aydınlık ve umut dolu bakışları gizlemeye gerek görmeden, görkemli salonun batıya bakan ön kapısından çıkarak salonu boşaltırlar, ışıklı ve renkli şehrin geniş bulvarlarında , hep beraber, kol-kola , marşlar, şarkılar, türküler söyleyerek gözden kaybolurlar.

O an’ a kadar bütün oyunu, önceleri endişe ama giderek gizli bir sevinç ve içten pazarlıklı sırıtışlarla izleyen bir başka ama küçük grupta oyunun bitimi ile birlikte sessizce ayağa kalkarlar ve suratlarına yerleşen renksiz çaresizliği gizleyemeden başları önde , küçük adımlarla salonun arka kapısından çıkarak karanlıklar içinde gözden kaybolurlar.

O an’a kadar bütün oyunu kendilerine ayrılan bölümde, ellerini ovuşturarak ama olabildiğince ses çıkarmadan izleyen yabancı ülke temsilcileri de perdenin kapanması ile birlikte önce şaşkın ifadelerle birbirlerinin suratlarına bakar sonra da oturdukları koltuklarda kalakalırlar. Teşrifatçı çıkış yolunu gösterinceye kadar…



O an’a kadar bütün oyunu özel locasından, yüzündeki tebessümü ve güven ifadesini hiç değiştirmeden hepsi birbirinden güzel ve aydınlık yüzlü çocuklarla birlikte izleyen Atatürk, ayağa kalkar ve

- Haydi bakalım çocuklar, der…., şimdi “motorları maviliklere sürmeye” devam


"çocuklar inanın inanın çocuklar
güzel günler göreceğiz güneşli günler
motorları maviliklere süreceğiz
güzel günler göreceğiz güneşli günler ...."

*

Her şeyin farkında olarak ve umudu hiç tüketmeden , saygıyla anıyoruz.....

Cevat Çeştepe