Bir zihniyetin izdüşümü…
Zat-ı Hayy-ı Kayyum, insanı bütün kainata bir merkez, bir medar yaparak, kainat kadar geniş bir sofra-i nimet insana açmış ve kainatı insana musahhar etmiş.
Başlığa bakıp da “Canım biz o tarz bir programı kanalları zap’larken bile es geçiyoruz. Yazacak başka mevzu kalmadı mı?” diyenler olabilir. Peki gerçekten o malum tv programı mıdır bu yazıda dert ettiğimiz. Elbette ki kaşığın lekesiyle, yemeklerin çeşidi, tadı tuzu ve de servis edilme biçimiyle doğrudan alakalı değiliz. Asıl ilgili olduğumuz bir cemiyet olarak zihniyetimizin diyalektiği ya da sofra misal tanzim şekli. Ve korkarım o sofralarda pazara çıkartılan şey, yemeklerden önce toplumsal (bu sözcük de uyduruk halimize tercüman) olarak bizim ahlakımız, görgümüz ve maalesef şükürsüzlüğümüz.
Artık hayretimizi de uyandırmayan garabet, bu saydığımız vasıf(sızlık)lar ile ratinglerin ters orantısı. Daha da ibretlik olan şey ise görgü kurallarına uyulmadığında, insanları küfran-ı nimete sevk ettiğinde hemfikir olunan bir programdan bizlerin daha az masum olmadığımız gerçeği. Zira eğer kainat insanoğlunun önüne serilmiş bir nimet sofrası ise bizim o sofradaki iktisatsızlığımız, beğenilmediği için çöpe giden yemeklerin israfından daha az değil. Şüphesiz bunu da kapsayıcı.
Tabağında kıl arayan yarışmacılardan daha mı az kusur arıyoruz bize bahşedilen herhangi bir nimette? İlla ki yiyecek bir şey olması da gerekmiyor üstelik. İstediği yemeği bulamayan ya da bulduğunu beğenmeyip kaş göz oynatan yarışmacıdan daha az beklentisiz davranabiliyor muyuz hayatta.
İstediğimiz bize verilmediğinde de hayatı bize verene saygımızı muhafaza edip elimizdekine yeterince şükredebiliyor muyuz? Yoksa küstahlaşıyor muyuz biz de kendimize ev bildiğimiz şu dünyanın ve kendimizin sahibine. O’ndan yüz çeviriyor muyuz, kendimize dahi itiraftan çekindiğimiz başka matluplar uğruna?
Doğrusunu isterseniz şu kainat sahibinin sofrasındaki vaziyetimizi mihenge vurunca ( tabii hala öyle bir mihenk taşımız kaldıysa) halimizin tv’dekinden daha az masum olmadığı kanaati bizde hasıl oldu. Ne dersiniz, Acaba biz nasıl bir misafiriz?...