Hayatın En Güzel Anları, Yaşanmışların Kağıda Dökülmesinde Gizlendi..

Birkaç gündür kalemim ile kavgalıyım, gene her zaman ki gibi hükmüme girmemekte. Olsun biz kalemim ile günleri gecelere az devirmedik. Gecelerin yalnızlıklarında birbirimize sarılıp gözyaşlarımızı kağıda aktarmayı bildik.

Kalemim benim bu güne kadar en yakın dostum olmuştur. Beni hiçbir zaman yalnız bırakmamış, doğrularım da yanımda, yanlışlarımda ise bu zamanda ki gibi kavgalar edip ayrı kalmışızdır. Bana her zaman söyler kalemim.

“Bir insanın en iyi dostu her zaman yüreğinden akan kelimeleri kağıda dökebilen kalemidir” diye. Ne kadar da hak vermeye başladım kendisine, bu aralar.

İnsanlarla olan arkadaşlıklarımda dostluklarımda her zaman en fazla üzülen tarafın benim olmam sanırım duygularımın ve sevgimin her zaman ön planda olmasındandı. Ne kadar üzülsemde , ne kadar kırılsam da dile getirememenin verdiği ezikliği, hayal kırıklığı beni hep derinden yaralamış ama bir o kadar da daha güçlü yapması gerekirken, daha çok içime kapanmama sebep olmuştu. Aslında bu yapıda olmam benim için en büyük bir dezavantaj dı. Çünki insanlar bu huyumu bildiklerinde istemeden de olsa beni rahatlıkla kırabiliyordu. Çünki kırıldığımda dile gelmeyen kelimelerim her zaman ki gibi kağıda aktarılıyor ama hep bir iz bırakıyordu…

Yazılacak çok söz olmasına karşın kalemimim bana söylediği ve üzerine basa basa her zaman dile getirdiği sözü sanırım bundan sonra daha fazla uygulayacağım. En azından kırıldığımda her zaman yanımda bildiğim kalemimim ile dertleşebileceğim.

Hayatta ne olursa olsun her zaman en iyi dostunuz kaleminiz olsun. Ama kaleminizin sizin hayatınızda ki en güzel anlar olan yaşanmışlıkları kağıda dökerken gizlediğini unutmamak gerekiyor….





06.11.2009 01:22