En çok yazıyı gazeteciler, yazarlar, haberciler yazar. En çok yazınca, en çok yanlışı da onlar yapar. Çünkü, karnesi olmayanın zayıfı olmaz. Çok yazı yazı yazanın çok, az yazı yazanın az hatası olur. Hiç yazı yazmayanın hiç hatası olmaz.

Bir esnafın veresiye defterine aldığı not; bir memurun resmi evrağa yazdığı bilgi yanlış da olsa, bunu gören, okuyan az olduğu için kimsenin dikkatini çekmez. Ama ulusal ve yerel bazda, sayısı büyük rakamlarla ifade edilen okuyucuya-izleyiciye hitap eden gazeteciler, yazarlar, haberciler, yayıncılar Türkçe’yi yanlış kullandıklarında, eksik ya da yanlış cümle kurduklarında, yazım kurallarına uymadıklarında; binlerce insan yanlış bilgilendirilir, yanlış anlamalar ortaya çıkar.

Tabi ki yazım kurallarına en çok öğretmenlerin dikkat etmesi gerekir; ama gazetecilerin ve yazarların yaptıkları hatalar, daha çok göz önündedir ve daha çok kişinin yanlış Türkçe öğrenmesine yol açar.

Anlı-şanlı televizyon kanallarındaki alt yazılardaki inanılmaz hatalar; tirajı yüz binlerle ifade edilen yaygın gazetelerdeki kuralları hiçe sayan duyarsızlıklar; yeni yetişen neslin de duyarsız olmasında, Türkçe’nin yanlış kullanılmasında önemli bir etken oluyor.

Aslında belli bir eğitim düzeyinden geçmeyen, özellikle iyi bir Türkçe eğitimi almayan kişilerin gazetecilik yapmasının önüne geçilmeli. Bu, yüksek okul diploması almak anlamına gelmez. Gazeteciliğe başlayacak kişilerin, cemiyetler aracılığıyla habercilik etiği, habercilik esasları gibi temel ilkelerin yanı sıra, Türkçe’nin en iyi biçimde kullanılması için düzenlenecek eğitim seminerlerine katılımı sağlanmalı; buradan sertifika almadan gazetecilik yapmaları engellenmelidir. Bu denetim yazarlar için de geçerli olmalı; özellikle internet üzerinden yazılarını asanlara, site yöneticileri ve okurlar tarafından müdahale edilmelidir.

Bugün ya da yarın okuyacağınız ulusal veya yerel gazetelere alıcı gözle bakın. Türkçe’nin en temel kurallarının dahi ihlâl edildiğini görürsünüz.

Ulusal gazetelere, televizyonlara buradan hatalarını düzeltmeleri için bizim buradan bir uyarıda bulunmamızdan bir sonuç çıkmaz. Sesimiz onlara ulaşmaz; ulaşsa da dikkate almazlar. Ama biz yine de okyanusa bir yıldız atalım; bu, bizim için değilse bile, yıldız için önemli.

Mehmet Atılgan