Kadim Dostum

görüşmeyeli epey zaman oldu.Çok şükür gurbette asrın hastalıklarından olan nisyana düçar olmadım.Siz değerli dostlarım şu fani ömrümün en güzel anıları arasında her lahza yer alacaksınız.Dostluğun benim için her zaman bir övünç vesilesidir değerli kardeşim.

Değerli dostum,

eski günlerde ne çok okurduk Mona Rozayı. Bu şiirlerden ilham alarak ne feyizli bereketli günler yaşardık.Borçkada şiir meclisleri kurardık.Muarızlarımız bizi adeta kıskanırdı.Biz kökü mazide olan atilerdik.Borçka kücük olsada mefkuremiz büyüktü.Bahsettiğiniz hadiseye gelince,muarızlarımızın hafızasında epey izler bıraktıgımız kesin.Necip Fazil gibi,Mehmet Akif gibi değerli büyüklerimizin ayağındaki toz bile olamasamda yinede onlardan mülhem bir hayat yaşadım sessiz...kendimce.

Sözlerimi bir zamanlar Çoruh kenarında dolaşırken yazdığım bir şiirle tamamlıyorum.Bilirsin,biz ebedi aşkı arayan sevdalılarız,bu yüzden buluncaya kadar meftun ve meclup yasayacağız.Değerli ağabeyiniz de en derin hürmetlerimi iletiniz,onunda arkadaşlığınıda asla unutamam.

SEBEBİ SENSİN..

Her alev bir figandır, özlemim sensin
Her diken bır ahımdır, sebebi sensin
Sevgili ne söylesem, gülşenim sensin
Sevdan ile dilhunum ,sebebi sensin

Dilbesteyim,dilşadım, sebebi sensin
Firakınla çöldeyim, ruhsarı sensin
Katreyle avunurum,kevseri sensin
Nedenini söylesem,sebebi sensin..

Hürmetlerimle,TimurŞAHIN/ALMANYA