Şu dünya hayatında bazan öyle olaylar yaşarızki,zaman olur "ölümden de beter" ifadesiyle dillendidiriz o derin acılarımızı.

Bazan olurki,yaşamak ölümden daha ağır gelir insanoğluna. Her düştüğümüzde dillendirdiğimiz iki isim vardır. Çocukluk döneminde sürekli Anne deriz,ömrün diğer yarısında "Allah"! diye feryad ederiz.

Bu yalvarış, inanıp inanmayan her insanda mevcut bir lisanı haldir aslında. Belki de Allah"ın kullarına"inanmasanda, beni anmaya mecbursun"! anlamında bahşetmiş olduğu bir zenginliktir.

Peki bir kul "Allah" dediği her an, Rabbimizin ona"buyur kulum" diye cevap verdiğini kaçımız biliriz...Evet yanlış değil. Allah diyerek seslenen her insana, Allah"ın (cc) cevabı "buyur kulum, arzun ne ise bildir" olur. Edep ve şefkat ile açar tüm kapılarını.

Dua Allah ile muhabbetin şerbetidir. Konuştukca muhabbet ballanır ve bereketlenir. Bir insan en çok sevdiğine naz yapar veya sevdiğine yalvarmaktan zevk duyar...Öyle değilmi?
Konuştukça konuşası gelir insanın. Bazan öyle zaman olur ki, saatler su gibi akıp giderde insan bir anmış gibi algılar o muhabbeti. "Nede çabuk tükendi bu vakit" ifadesiyle, doyamadığnı ifade eder böylelikle. İşte Allah ile konuşmak bahşedilmiş tüm sevgi ve şefkatlerin ana adresidir.

Peki dua neden bu kadar lezzetlidir...

(Kulma-yabeu-bikum-rabbilevla-dua-ükum) Habibim ilan et ve kullarıma deki,(Ey insanlar) Sizin dua ve ilticanız olmasaydı,Rabbim size değer verirmiydi? Bu ayeti kerime ,duanın kıymetini ne kadar güzel ifade ediyor değilmi?

Dua ve ilticası olmayana,cenabı hak"kın kıymet vermediği beyan ediliyor. Çünkü dua Allah"ı tanımaktır.

Kibir ve gururu bırakıp yaradana sığınmaktır. Kul bunları yaptığı zaman Hak katında değer kazanması mutlak olacaktır. Öyleyse dört el değil, bütün uzuvlarımızla duaya sarılmak-Rızay-ı Bariyi kazanmak için Allah (cc) yalvarmak lazımdır.

Sevgili ve güzel Peygamberimiz (sav) mübarek gözlerini göğe dikerek şöyle dua ederlermiş. Ey kalpleri istediği yöne çeviren Allah"ım!...Kalbimi taatinden ayırma...

Dua Cenab-ı Hak"ka kurbiyyettir. Nitekim Rabbimiz buna işaret ediyor ve ( Habibim kullarım sana beni sorunca (haber verki) işte ben yakınımdır. Bana dua edince,ben o dua edenin davetine icabet ederim. O halde onlar da benim davetime (itaatle) icabet ve bana imanda devam etsinler. Taki (o sayede) doğru yola ulaşmış olalar.

Hani hep derizya, "yalnızlık sadece Allah"a mahsusutur" diye. Allah hiç bir şeye muhtaç değildir çünkü, ama kainatta var olan her şey, Allah"a muhtaçtır.

Ondan isterken ufak tefek değil,kocaman kocaman istemeliyiz. Allah o kadar çok zengin ki, onun karşısında olup,ondan az istemek naçarlık olsa gerek. Allah"tan hiç ulaşılmayacak olanı istemek lazım . Hiç hayal edilemeycek büyüklükte nimetlere talip olmak gerek. Bu dua ve dileklerimzi arzu ederken, "hayırlı" yönündeki niyetimizi de unutmamalıyız aynı zamanda tabiiki.

Dünya hayatında yaratılmış her varlık, kendi lisanı haliyle Mevlayı zikreder her daim. Şu kainata dönüp bir bakın bakalım... Çalışmadan karnı doyan çeşit çeşit nice yaratıklar var. Ama bunların arasında en kıymetli varlık,insanoğludur.

Şereflenmiş bir insan,şerefli bir hal ile Allha"tan istemelidir. İstemeli ve onun için inşa edilmiş olan, o güzel cennetleri sahiplenmelidir. Dilerim rabbimden, en güzel cennetlerinde buluştursun bizleri inşAllah.

Rabbenatina fi’d-dünya haseneten ve fil’l-ahireti haseneten ve gına azbe’n-nar" (Bakara Suresi, 201)

Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyi hal ver,ahirette de iyi hal ver. Ve bizi o ateş azabından koru.

Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem ,Allahım! Senden hep doğru yolda yürümeyi, emirlerine uyup, yasaklarından kaçmayı, iffetli olmayı ve gönül zenginliği kazanmayı isterim. Müslim,72. diye yalvarırlardı. Sadakarasulullah...

Rabbimden Cuma"nızın hayırlar getirmesini ve tüm hayır dualrınızın, kabulünü dilerim inş...