İnsanoğlunun zaman zaman yenilenmeye ihtiyacı vardır. Ama bu yenilenme öyle birdenbire olmuyor. Kimi zaman yaşanılan acı olaylar farkında olmadan yenilenmelere vesile oluyor. Bedenin detoksa ihtiyacı olduğu gibi ruhunda detoksa ihtiyacı var. Yenilenmek,arınmak ve farkına varabilmek için...

Düz bir çizginin üstünde gidiyordum. Hayatım o dümdüz çizgiden ibaretti. Çevremde yaşanılanlardan gerçek hayattan habersizdim. Basmakalıp bir şeyler uğruna mücadele ediyordum. Bir gün öyle bir fırtınada sarsıldım ki. Dümenim tutmuyordu. Hani her zaman yarı yolda koymamıştı beni? Hani ne fırtınalar atlatmıştık birlikte? Bu fırtına diğerlerinde farklı mıydı? Bu sefer yanıldım. Hayatı kurtarmak için kullandığım çareler hiç karşılaşmadığım bu fırtınaya çare olamadı. Şimdi bir yanda ben, bir yanda tüm açıklığıyla koca dünya. Her fırtınada doluyu boşu bir kenara koyup yenileniyorum. O dümdüz çizginin altında da üstünde de hayat devam ediyor. Bazen çizginin üst taraflarında, bazen de altında seyrediyor hayatım…